Bacillus stearothermophilus var. caliolactis C953'ten alfa-galaktosidaz üretimi ile ilgili bir araştırma
Küçük Resim Yok
Tarih
1996
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
Bu araştırmada endüstriyel açıdan şeker sanayi ve soya sütü işletmeciliğinde kullanım alanı bulan Ü-galaktosidazın üretimi amaçlandı. Bacillus stearothermophilus var.calidolactis C953 kullanılarak farklı karbon kaynakları ve konsantrasyonları ile farklı azot kaynaklarının mikrobiyal büyüme, enzim üretimine ve spesifik aktiviteye etkisi incelenmiştir. Bu araştırmada inokulum hazırlanması, fermentasyon safhası ve fermentasyon sonrası yapılan işlemler olmak üzere üç ayrı safhada yapılmıştır. Fermentasyonlar 250 ml'lik erlenlerde 50{486}C'de 200 r.p.m. çalkalama hızında gerçekleştirilmiştir. Fermentasyon tamamlandıktan sonra hücreler santrifüjlenerek besiyerinden ayrılmış, sodyum sitrar tamponu (pH7) ile yıkanarak bir kere daha santrifüjlendikten sonra aynı tamponun belli hacminde süspanse edilmiştir. Hücreleri içeren süspansiyon 40 watta ayarlı sanifikatör ile 1 dakika süresince sonifiye edilmiştir. Daha sonra hücre partiküllerinin uzaklaştırılması için tekrar santrifüj işlemi gerçekleştirilmiş ve ham enzim solüsyonu elde edilmiştir. Elde edilen ham enzim solüsyonunun enzim aktivite ve protein değerleri verilen yöntemlere göre ölçülüp Ü-galaktosidazın spesifik aktivitesi hesaplanmıştır. Bu çalışmada uygun inokulum ve fermentasyon ortamının seçiminden sonra maksimum Ü-galaktosidaz üretiminin 10. saatte intrasellüler olarak gerçekleştiği saptanmıştır.Ü-Galaktosidazın reaksiyon hızına, sıcaklığın etkisi incelendiğinde enzimin optimum sıcaklığın 70{486} C olduğu, termal kararlılık denemelerinde ise enzimin termostabil olduğu belirlenmiştir. Fermentasyon besiyerlerinde NH4CI bulunmasının mikrobiyal büyümede ve enzim üretiminde önemli bir etkisi olduğu ve temel inorganik azot kaynağı olarak NH4CI'ün kullanıldığı, farklı organik azot kaynaklarında maksimum Ü-galaktosidaz üretiminin pepton ve casamino asidin izlediği belirlenmiştir. Farklı karbon kaynaklarında ise rafinozun en yüksek Ü-galaktosidaz aktivitesi verdiği bunu sırayla melibiyoz, D-galaktoz ve melasın izlediği, soya fasulyesi unu ekstraktının kullanıldığı besiyerinde ise aktivitenin rafinozdan sonra ikinci sırada yer aldığı belirlenmiştir. Her bir substratın kullanılan konsantrasyonları içinde en yüksek enzim aktivitesinin %2 rafinoz, %2 melibiyoz , %2 D-galaktoz , %0.2 melas ve %12 soya fasulyesi unu ekstraktı içeren besiyerlerinde gerçekleştiği belirlenmiştir. Spesifik aktivite değerleri maksimum olan substrak konsantrasyonlarına gelince rafinoz için %0.2, melibiyoz için %2, D-galaktoz için %1, melas için %0.2 ve soya fasulyesi unu ekstraktı için %9 olduğu belirlenmiştir.
Açıklama
Araştırma Projesi -- Ege Üniversitesi, 1996
