Kassal temporomandibular düzensizliklerde farklı tip okluzal splintlerin tedavi etkinliğinin değerlendirilmesi
| dc.contributor.advisor | Öztürk, Berran | |
| dc.contributor.author | Nizam, Meral | |
| dc.date.accessioned | 2018-03-23T13:00:08Z | |
| dc.date.available | 2018-03-23T13:00:08Z | |
| dc.date.issued | 2009 | |
| dc.department | Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü | en_US |
| dc.description.abstract | Son yıllarda TMD’in görülme sıklıgındaki artıs, uygulanan tanı ve tedavi yöntemlerinin gelismesine neden olmustur. En sık tercih edilen konservatif tedavi yöntemlerinden biri olan okluzal splintler de pek çok arastırmaya konu olmustur. Splintlerin etki mekanizmalarından, türlerine ve kullanılan materyallere kadar bir çok yönleri arastırılmıstır. Ancak, splintlerde kullanılan okluzyon türünün tedaviye etkisi yeteri kadar arastırılmamıstır. Çalısmamızda kassal TMD’e sahip 45 birey çalısma grubu olarak ve 15 saglıklı birey ise kontrol grubu olarak degerlendirilmistir. Çalısma grubundaki 15 bireye grup fonksiyon okluzyona sahip splint (A grubu), 15 bireye ısı ve vakum altında hazırlanan splint (B grubu), 15 bireye ise kanin koruyuculu okluzyona sahip splint (C grubu) uygulanmıstır. Tedavi öncesinde splint uygulanmadan önce ve 3 aylık tedavi periyodunun ardından gruplara dahil bireylerden elektromyografik kayıtlar alınmıstır. Tedavi öncesi ve sonrasında olusan klinik ve elektromyografik degisimler gruplar arasında karsılastırılmıstır. Kontrol grubu sadece elektromyografik degisimlerin karsılastırılmasında kullanılmıstır. Klinik degerlendirmede agrı, hastanın hissettigi iyilesme oranı, maksimum agız açıklıgı miktarı, çigneme kaslarının palpasyonu, sabah uyandıgında çenede agrı ya da gerginlik hissi, çigneme güçlügü, yüz agrısı ve maksimum agız açıklıgında olusan kas agrısı, dis sıkma ve gıcırdatma alıskanlıgı, eklem sesi, agrısız ve yardımsız agız açıklıgı miktarı, lateral ve protrusiv hareket miktarları incelenmistir. Tedavi sonunda agrı, hastanın hissettigi iyilesme oranı, maksimum agız açıklıgı miktarı, çigneme kaslarının palpasyonu, sabah uyandıgında çenede agrı ya da gerginlik hissi, çigneme güçlügü, yüz agrısı ve maksimum agız açıklıgında olusan kas agrısı parametrelerinde tüm gruplarda fark gözlenmistir. Elektromyografik degerlendirmede ise refleks çekici ile elde edilen amplitüdde sadece B grubunda, refleks çekici ile elde edilen 1. sessiz periyodda ise A ve C gruplarında fark olusmustur. Diger elektromyografik parametrelerde degisiklik gözlenmemistir. Tüm degerlendirmeler sonucunda, uygulanan her üç splint tipinin de klinik olarak hastaların bulgu ve sikayetlerini ortadan kaldırdıgı gözlenmistir. Fakat sadece grup fonksiyon okluzyona ya da kanin koruyuculu okluzyona sahip splintlerin klinik basarısı elektromyografik bulgularla desteklenmistir. Bu gruplarda elektromyografik olarak kas aktivitesi ve kas tonusunda azalma saptanmıstır. Bireylerin var olan okluzyonlarını yansıtan splintler ise klinik basarı göstermis ancak, elektrofizyolojik olarak gerçek kas rahatlamasını saglayamamıstır. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/4465 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | Protetik Diş Tedavisi A.B.D. | en_US |
| dc.title | Kassal temporomandibular düzensizliklerde farklı tip okluzal splintlerin tedavi etkinliğinin değerlendirilmesi | en_US |
| dc.type | Doctoral Thesis | en_US |
