Octreotid tedavisinin deneysel nefrotik sendrom modelinde reaktif oksijen radikalleri üzerine etkisi

Amaç:Nefrotiksendrom (NS) oluşum nedeni tam olarak aydınlatılamamış, ancak serbest oksijen radikalleri (ROS) ve antioksidan koruyucu mekanizmalar arası dengesizliğin patogenezde önemli olduğu düşünülmektedir. Somatostatinler vücutta doğal olarak bulunan ve birçok fizyolojik fonksiyonun düzenlenmesinde rol alan nöropeptidlerdir.Bir somatostatin analoğu olan oktreotidinin (OCT) oksidatif organ hasarında faydalı antioksidan etkileri bildirilmiştir. Bu çalışmanın amacı adriamisin ile oluşturulan deneysel NS modelinde, etyopatogenezde yer alan ROS üzerine OCT'nin etkisini araştırmak ve yeni tedavi seçenekleri ortaya sunmaktır. Yöntem:Yirmi dört adet non-üremik wistar albino erkek sıçan 3 gruba ayrıldı. Başlangıç günü (O. Gün): Kontrol grubuna%0.9 NaC1 2 cc (iv); Nefrotiksendrom grubuna Adriamisin 5mg/kg (iv); Nefrotik sendrom tedavi grubuna (ADR+OCT) Adriamisin 5mg/kg (iv) ve Oktreotid 200 mcg/kg(im)uygulandı. Gruplar 21 günün sonunda 24 saatlik idrar örneği toplandıktan sonra intrakardiyak ponksiyonla kan örnekleri alınarak sakrifiye edildi. Kan kreatinin, 24 saatlik idrar örneklerinden protein düzeyleri ölçüldü. Böbreklerden birisi histolojik değerlendirme için % 10 formalinle sabitlendi, diğeri doku enzim düzeyleri çalışılmalc üzere saklandı. Lipidperoksidasyon ürünleri ve antioksidan enzim düzeyleri böbrek dokusundan ve plazmadan çalışıldı. Eritrosit içi ve doku katalaz, Tiobarbitürik asit reaktif substans (TBARS) düzeyleri bakıldı. Histolojik olarak hematoksilen-eosin boyası uygulandı. Örnekler grup bilgisi olmadan aynı patolog tarafından inflamasyon, rejenerasyon ve dejenerasyon açısından semikantitatif olarak değerlendirildi. Istatistiki değerlendirmede nonparametrik testler (Kruskall Wallis, Man Witney U testi) kullanıldı. P< 0.05 anlamlı kabul edildi. Bulgular: idrar protein atılım' NS grubunda kontrol grubuna göre istatiksel olarak anlamlı daha yüksek, tedavi grubunda NS grubuna göre istatiksel olarak anlamlı daha düşük bulunmuştur. Plazma kreatinin değerleri açısından, NS grubunda ve tedavi grubunda kontrol grubuna göre istatiksel anlamlı bir fark yoktur. Kreatinin düzeyleri her 3 grupta da benzerdir. Eritrosit içi katalaz ve TBARs değerlerinde 3 grup için de anlamlı bir farklılık yoktur. Böbrek dokusunda TBARs, NS grubunda kontrol grubuna göre artmış, tedavi grubunda NS grubuna göre azalmıştır. Ancak bu fark istatiksel olarak anlamlı değildir. Böbrek dokusu katalaz düzeyi NS grubunda kontrol grubuna göre istatiksel anlamlı olarak azalmış, tedavi grubunda NS grubuna istatiksel anlamlı artmış saptandı. Böbreğin histolojik olarak değerlendirilmesinde tubul ve interstisyel yapılarda 3 grup arasında anlamlı fark saptanmadı. Glomerüler patoloji skoru, NS grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak artmış, tedavi grubunda NS grubuna göre anlamlı olarak azalmıştır. Çıkarsama:Adriamisine bağlı oluşan NS' de doku antioksidan kapasitesinin anlamlı olarak azalması histolojik olarak glomeruler patoloji ile birliktelik göstermektedir. Oktreotid tedavisi böbrek dokusu antioksidan düzeylerini ve histolojisini kısmen düzeltmektedir. Eritrosit içi ROS düzeyleri bu tedaviden daha az etkilenmektedir. Bu alanda OCT yeni bir tedavi seçeneği olabilir.;Nefrotik sendrom, Oktreotid, Serbest oksijen radikalleri.;Nephrotic syndrome, octreotide, reactive oxygen species.