Diyabetli ergenlerde internet üzerinden yapılan danışmanlığın hipoglisemi korkusu ve metabolik kontrol üzerine etkisi
Yükleniyor...
Tarih
2011
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Araştırma, diyabetli ergenlerde internet üzerinden yapılan hemşirelik danışmanlığının hipoglisemi korkusu ve metabolik kontrol üzerine etkisini incelemek amacıyla yapılan yarı deneysel tipte bir araştırmadır. Araştırma, Haziran 2009 - Nisan 2010 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Hastanesi Endokrin polikliniğinde takip edilen 12-17 yaş grubundaki Tip I diyabetli ergenler ile yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini, araştırmanın yürütüldüğü hastanedeki Tip 1 diyabetli ergenler (N=118) oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemini ise, Haziran 2009 - Nisan 2010 tarihleri arasında belirlenen hastanenin Çocuk Endokrin polikliniğinde takip edilen, araştırmaya katılmayı kabul eden ve ulaşılabilen 86 Tip 1 diyabetli ergen oluşturmuştur. Araştırma kapsamındaki ergenler, yaşa göre tabakalı rastgele örnekleme yöntemi ile Çalışma (n=43) ve Kontrol (n=43) gruplarına alınmıştır. Araştırmada, çalışma grubundaki ergenlere 3 ay boyunca internet üzerinden (e-mail ile) hipoglisemi yönetimi konusunda danışmanlık yapılmış, kontrol grubundaki ergenlere ise danışmanlık yapılmamış klinikte verilen rutin diyabet eğitimi almışlardır. Araştırmada veri toplama aracı olarak: “Ergenlere ve Ebeveynlere Yönelik Bilgi Formu”, “Çocuklar İçin Hipoglisemi Korku Ölçeği”, “Diyabet Yönetimi Çizelgesi” kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS for Windows 16.0 paket programı kullanılarak, sayı, yüzde, ortalama, Ki-kare, Independent Student t testi, Paired Samples t testi, iki faktörlü varyans analizi ve Bonferroni testi uygulanmıştır. Araştırmada, çalışma ve kontrol grubundaki ergenlerin sosyo-demografik özellikleri, hastalık özellikleri ve hipoglisemi öyküleri açısından gruplar arasında anlamlı bir fark olmadığı (p>0.05) her iki grubun homojen olduğu bulunmuştur. Danışmanlık öncesi, çalışma ve kontrol grubundaki ergenlerin hipoglisemi korkusu puan ortalamaları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Danışmanlık sonrası ise, çalışma grubundaki ergenlerin hipoglisemi korkusu puan ortalamasının kontrol grubundaki ergenlerin hipoglisemi korkusu puan ortalamasından daha düşük olduğu ve bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır (p<0.05). İnternet üzerinden yapılan danışmanlığın ergenlerin metabolik kontrollerine (HbA1c) etkisi açısından, iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamış (p>0.05), ancak danışmanlık sonrası çalışma grubundaki ergenlerin HbA1c değerlerinde, kontrol grubundaki ergenlerin HbA1c değerlerine göre az da olsa bir düşme olduğu belirlenmiştir. Çalışma ve kontrol grubu ergenlerin danışmanlık sonrası hipoglisemi korkusu puan ortalamalarının diyabet kampına katılma durumu ve insülin uygulamada ebeveyninden yardım alma durumuna göre değiştiği ve bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu (p<0.05) saptanmıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Hipoglisemi, hipoglisemi korkusu, tip 1 diyabetes mellitus, tip 1 diyabetli ergenler, danışmanlık., Hypoglycemia, fear of hypoglycemia, type 1 diabetes mellitus, adolescents with type 1 diabetes, consultancy., Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları A.B.D.
