Bazal hücreli karsinomlarda cyclin D1 ve Bcl-2 ekspresyonunun agresif davranışla ilişkisi
Küçük Resim Yok
Tarih
2005
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
7. ÖZET Bu çalışmada agresiv davranışa etkisi bilinen gelişim paternine göre sınıflandırdığımız BHK olgularının immunohistokimyasal olarak gösterilebilen bcl-2 ve cyclin Dİ ekspresyonlarını karşılaştırmalı olarak değerlendirerek bu belirleyicilerin agresiv davranışı belirlemedeki katkılarını araştırmayı hedefledik. Ayrıca agresiv davranışı ve metasaz kapasitesi bilinen bazoskuamöz karsinom olgularını da bu belirleyiciler açısından diğer BHK tipleri ile karşılaştırmalı olarak değerlendirdik. Araştırmada 1999-2004 yılları arasında Ege üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilimdalı'na gelip, Bazal hücreli karsinom (78) ve bazoskuamöz karsmom(22) tanısı alan 92 hastaya ait 1 00 tümör kullanıldı. Bazal hücreli karsinomlar erkeklerde kadınlara göre daha sıktır, öncelikle baş-boyun bölgesi olmak üzere güneşe açık bölgelerde ve ileri yaşlarda görülür. Çalışmaya alınan olguların 53'ü erkek, 39'u kadındı, yaş ortalamaları, erkeklerde 63,88±1 3, 15, kadınlarda 62,46±1 3,3 1 bulundu. Bazoskuamöz karsinomlarda yaş ortalaması biraz daha yüksek ( 68.91 ) olmakla birlikte anlamlı bir fark saptanmadı. Tümörlerin 12'si kulak çevresinde olmak üzere 72'si baş-boyun, 8'i gövde yerleşimli idi. 20 tümörde yerleşim yeri belirtilmemişti. Gelişim paternine göre 23 olgu non agresiv grupta (nodüler BHK), 77 olgu agresiv grupta yer aldı. Agıesif gruba giren olguların 44'ü infiltratif BHK, 22si BSK, dokuzu da mikst tipte idi. Desmpolazi infiltratif BHK ve BSK olgularında görüldü. Cyclin Dİ değerleri; düşük (0-1+) ve yüksek (2-3+) grup olarak ele alındığında, non <ıgı >_.-,! T (ıjouüleı tip) grup ile agresif tipler arasındaki fark istatistiksel olarak (p=0.040) anlamlı bulundu. Tüm BflK olgularında bcl-2 pozitifliği bulunmasına karşılık düşük dereceli (1+ ve 2+) po/.itilik ite agresiv davranış arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Yüksek pozitiflik ise (3+ ve 4+) nodüler tiplerde ortaya çıkmıştır. Mikronodüler BHK'lerde (2+ ve 3+) boyanma elde edilmiştir, bel 2 değerleri düşük (1-2+) ve yüksek (3-4+) olarakgruplandırrtdiğında non agresif (ııodlllcr tip) ile agresîf olarak a;nlaTnIı(P-0,00) fark bulunda, NOMİİ, *usuA n'munoİ!'* i^M'iF'it^'d i'u^ut^ --j|»t,),,M < C,ıi ^^ '^! ^ s ^. ü rf.^ PÜI. u,;.>!, ;,, ;vl L, j,,,,,,,, _,.,M. '.,>!,.. i :t ı ' :,,..',, :,' _,, LU ıi',.ı ı.uUı 37
Açıklama
Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Anahtar Kelimeler
Patoloji, Pathology
