Yüz ifadelerinden emosyon tanımada arka plan etkisinin major depresif bozukluk hastaları ve sağlıklı bireylerde karşılaştırılması
Yükleniyor...
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
GİRİŞ: Major Depresif Bozukluk (MDB), çökkün duygudurum ile keyif veren aktivitelere duyulan ilgi ve bu aktivitelerden alınan hazzın azalması şeklinde çekirdek belirtilerin yer aldığı, emosyonel, bilişsel ve davranışsal semptomlar ile karakterize, kişiyi zayıf düşüren psikiyatrik bir hastalıktır. Depresyonun bilişsel modeli, emosyonel materyali işlemleme sürecindeki yanlılıkları, devamlı bir duyarlılaştırıcı faktör olarak öne sürmektedir. Kişiler arası sözel olmayan iletişimin en önemli parçalarından birini yüz ifadeleri oluşturur. Yüz ifadelerinin yanlış yorumlanması nedeniyle sosyal ipuçlarının yeterince iyi değerlendirilememesi, kişinin sosyal yaşantısı ve insani ilişkilerini bozarak yeni bir depresif epizoda zemin hazırlaması hipotezlerinden yola çıkılarak, depresif bireylerin yüz ifadelerini nasıl yorumladıkları, bu konuda bilişsel yanlılık gösterip göstermedikleriyle ilgili birçok çalışma yapılmıştır. Ancak günlük hayatta yüz ifadelerinin izole olarak yer almadığı, bir arka plan görüntüsünün içinde yer aldığı, bu arka plan ve durumun da emosyonel anlam taşıyabileceği ve yüz ifadelerini tanımaya etkisinin olabileceği, bu etkinin sağlıklı kontroller ile major depresif bozukluk tanılı hastalarda karşılaştırılması amaçlanmıştır. METHOD: Çalışmamıza 21-65 yaşları arasında çalışma esnasında major depresif bozukluk epizodunda olan, halen psikotrop kullanımı olan veya olmayan 51 kadın ve erkek hasta ile bu hastalarla yaş, cinsiyet ve eğitim durumu açısından benzer özellikler gösteren 46 sağlıklı kontrol grubu dahil edilerek, emosyonel değeri olan arka plan görüntüleri ile emosyonel yüz ifadeleri birlikte gösterilmiş, arka plan görüntülerinin yüz ifadelerinden emosyon tanımaya olan etkisi araştırılmıştır. Çalışma grupları için belirlenen hasta ve kontrollere bilgilendirilmiş onam formu imzalatılarak ayrıntılı psikiyatrik muayene yapıldıktan sonra SCID-I (DSM IV için yapılandırılmış klinik görüşme), Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HAM-D-17), Beck Depresyon Envanteri (BDE), Durumluk-Sürekli Anksiyete Envanteri (STAI) ve Çocukluk Çağı Ruhsal Travma Ölçeği (CTQ) uygulanmıştır. 4 Ardından uygulanacak bilgisayar görevinde katılımcılardan, gördükleri yüz ifadelerinin emosyonel içeriğini puan vererek değerlendirmeleri istenmiştir. BULGULAR: Depresif bireylerde tepki sürelerinin uzun olduğu bulunmuştur (F=3,959; p=0,05). Verilen doğru yanıt sayıları kontrol grubuna göre farklılık göstermemektedir. Depresif bireyler yüz ifadelerine daha düşük puanlar vermiştir (F=4,602; p=0,034). Depresif bireylerin nötral ve mutlu yüz ifadelerini tanımada kontrol grubundan farklılık göstermediği, üzgün arka planda yüz ifadelerini daha doğrulukla tanıyabildikleri (F=31,903; p=<0,001), üzgün arka plan zemininde üzgün yüzleri daha iyi tanıyabilirken, mutlu arka plan zemininde mutlu ve nötral yüz ifadelerini daha iyi tanıyabildikleri saptanmıştır. TARTIŞMA VE SONUÇ: Çalışmamız neticesinde elde edilen bulguların, depresif bireylerin günlük hayatta sosyal etkileşim sırasında hedef emosyonu değerlendirirken, çevresel ipuçlarından nasıl etkilendikleri ile bilgiler sunarak literatüre katkı sağladığı düşünülmektedir. Daha kesin bilgilere ulaşabilmek için bu konuda daha geniş örneklemli, günlük hayatı daha iyi simüle eden teknikleri kullanan, ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.
INTRODUCTION: Major Depressive Disorder (MDD) is a debilitating psychiatric disorder which is characterized by emotional, cognitive and behavioral symptoms and includes core symptoms such as decreased mood and loss of interest or pleasure. Cognitive models of depression propose that biased processing of emotional material is a stable vulnerability factor. One of the most important part of interpersonal non-verbal communication is facial expressions. Because of the misinterpretation of the facial expressions, the social clues cannot be evaluated well enough, their social life and interpersonal relationship are distrupted. Many studies have been conducted on how depressive individuals interpret facial expressions and whether they have cognitive bias in this subject. However in real life, facial expressions are not isolated, they are part of surrounding context. Background or context may also have emotional meaning and may affect of perceiving facial expressions. In this study, context effect on facial emotion recognition between MDD patients and healthy controls has been explored. METHOD: In this study, 51 male and female between the ages of 21-65, in the episode of major depressive disorder during the study, with or without psychotropic use and 46 healthy control groups with similar characteristics in terms of age, gender and educational status have been included. Emotional facial expressions and contexs have been shown together, the context effect on emotional facial expressions has been investigated. Informed consent form has been signed and detailed psychiatric examination has been performed to the volunteers who agree with the criteria and agree to parcipate in the study. In addition to psychiatric examination SCID-I (Structured Clinical Interview for DSM IV), Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D-17), Beck Depression Inventory (BDı), State Trait Anxiety Inventory (STAI) and Childhood Trauma Questionnaire (CTQ) have been conducted. Afterwards, the participants have been asked to complete the computer task by scoring intensity of emotionel face RESULTS: Response times of depressive patients have been slower than healthy controls (F=3,959; p=0,05). There hasn’t been significant difference of accuracy rate between the groups. Intensity of emotional faces has been scored lower by depressive patients than healthy controls (F=4,602; p=0,034). Accuracy rates of happy and neutral faces haven’t been different between two groups. Depressive patients could have recognized all faces more accurately when they are shown with sad context (F=31,903; p=<0,001). They could have recognized all faces more accurately when they are shown with congruent context. DISCUSSION AND CONCLUSION: The results of our study are believed to contribute to the literature by presenting information about how depressive individuals are affected by environmental clues while evaluating target emotion during social interaction in daily life. In order to reach more information, further studies are needed which use techniques that simulate daily life with larger samples.
INTRODUCTION: Major Depressive Disorder (MDD) is a debilitating psychiatric disorder which is characterized by emotional, cognitive and behavioral symptoms and includes core symptoms such as decreased mood and loss of interest or pleasure. Cognitive models of depression propose that biased processing of emotional material is a stable vulnerability factor. One of the most important part of interpersonal non-verbal communication is facial expressions. Because of the misinterpretation of the facial expressions, the social clues cannot be evaluated well enough, their social life and interpersonal relationship are distrupted. Many studies have been conducted on how depressive individuals interpret facial expressions and whether they have cognitive bias in this subject. However in real life, facial expressions are not isolated, they are part of surrounding context. Background or context may also have emotional meaning and may affect of perceiving facial expressions. In this study, context effect on facial emotion recognition between MDD patients and healthy controls has been explored. METHOD: In this study, 51 male and female between the ages of 21-65, in the episode of major depressive disorder during the study, with or without psychotropic use and 46 healthy control groups with similar characteristics in terms of age, gender and educational status have been included. Emotional facial expressions and contexs have been shown together, the context effect on emotional facial expressions has been investigated. Informed consent form has been signed and detailed psychiatric examination has been performed to the volunteers who agree with the criteria and agree to parcipate in the study. In addition to psychiatric examination SCID-I (Structured Clinical Interview for DSM IV), Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D-17), Beck Depression Inventory (BDı), State Trait Anxiety Inventory (STAI) and Childhood Trauma Questionnaire (CTQ) have been conducted. Afterwards, the participants have been asked to complete the computer task by scoring intensity of emotionel face RESULTS: Response times of depressive patients have been slower than healthy controls (F=3,959; p=0,05). There hasn’t been significant difference of accuracy rate between the groups. Intensity of emotional faces has been scored lower by depressive patients than healthy controls (F=4,602; p=0,034). Accuracy rates of happy and neutral faces haven’t been different between two groups. Depressive patients could have recognized all faces more accurately when they are shown with sad context (F=31,903; p=<0,001). They could have recognized all faces more accurately when they are shown with congruent context. DISCUSSION AND CONCLUSION: The results of our study are believed to contribute to the literature by presenting information about how depressive individuals are affected by environmental clues while evaluating target emotion during social interaction in daily life. In order to reach more information, further studies are needed which use techniques that simulate daily life with larger samples.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Major Depresif Bozukluk, Emosyonel Yüz İfadeleri, Bağlam, Major Depression Disorder, Emotional Face Expressions, Context