Cerrahi yenidoğan yoğun bakım hastalarında mortalite, sepsis ve multisistem organ yetmezliğinin değerlendirilmesi
| dc.contributor.advisor | Erdener, Ata | |
| dc.contributor.author | Çördük, Nergül | |
| dc.date.accessioned | 2024-08-19T19:48:43Z | |
| dc.date.available | 2024-08-19T19:48:43Z | |
| dc.date.issued | 2002 | |
| dc.department | Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı | en_US |
| dc.description | Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz. | en_US |
| dc.description.abstract | ÖZET Sepsis ve multisistem organ yetmezliği yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde en önemli morbidite ve mortalite nedenidir. Bu çalışmada, yenidoğan yoğun bakım ünitemizde izlenen hastaların epidemiyolojik ve tanısal özelliklerinin, tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi; cerrahi mortalite nedenlerinin, sepsis insidansı ve risk faktörlerinin ve MOY kriterlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Cerrahisi Kliniğine Ocak 1994 ve Kasım 2001 tarihleri arasında yenidoğan (1-30 gün) döneminde başvuran ve Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde izlenen 167 olgunun kayıtları incelenerek gerçekleştirilmiştir. Araştırma sırasında toplanan veriler SPSS for Windows 8.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Sıklıkların karşılaştırılmasında Pearson ki- kare ve Fisher exact ki-kare, sürekli verilerin karşılaştırılmasında T-testi, Mann Whitney U testi ve Kruskal Wallis testleri kullanılmıştır. P<0,05 anlamlı kabul edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen 167 yenidoğanın 99'u (%59.3) erkek ve 68 'i (%40.7) kızdır. Gestasyonel yaşları bilinen 157 hastanın 59'u (%37.6) 27-36 haftalık, 98'i (%62.4) 37-41 haftalıktır. Olguların 95'i (%56.9) ilk iki günde, 72'si (%43.1) 3-30 günde yatırılmıştır. Hastaların %80.7'sinde doğum ağırlığı 2000 gr ve üstünde bulunmuştur. Ek anomali hastaların %29.9 (n:50)'unda saptanmıştır. En sık olarak kardiyak anomali (%15), ikinci olarak genitoüriner sistem anomalileri (%12.5) saptanmıştır. Ek anomali en sık ARM (%66.7), omfalosel (%44.4) ve özofagus atrezisi (%40.7)'inde saptanmıştır. Prenatal tanı, hastaların %22 'sinde mevcuttur. En sık özofagus atrezili, abdominal duvar defektli ve intestinal atrezili olgularda saptanmıştır. En fazla cerrahi komplikasyon özofagus atrezili olgularda gözlenmiş (%55) olup; anastomoz kaçağı oranı %29.6 ve gastrostomi kaçağı oranı %1 1 olarak 80saptanmıştır. İkinci en sık komplikasyon gelişen hasta grubu abdominal duvar defektli hastalardır (%29,6). Hastaların hastanede kalış süreleri en az bir en fazla 195 gün olmak üzere ortalama 21.5 ± 29.1 gündür. Hastaların %41'i şifa ile, %20'si selah ile taburcu olmuş ve %8'i başka bir merkeze gönderilmiştir. Ölüm oranı %29.4'dür. Ölen hastaların primer patolojilerinin başında abdominal duvar defektleri ve özofagus atrezisi gelmektedir. Bu hastaların ölüm nedenleri içindeki oranları sırasıyla %32 ve %20'dir. Gestasyonel yaşlan 37-41 haftalık olanların sadece %20'si ölürken 27-36 haftalık olanların %44.1'i ölmüştür. Doğum kilosu 2000 gr ve üstünde olan hastaların %27.1'i ölürken 2000 gr'ın altında olanların %52.2'si ölmüştür. Toplam 47 (%28) hastada SİYS / sepsisin klinik ve laboratuar bulguları saptanmıştır. Cerrahi komplikasyon gözlenen hastaların %41.4 (n:12)'ünde sepsis gelişmiştir. Sepsisli olguların %23.4 (n:ll)'ünde kan kültürü pozitif bulunmuştur, en fazla (%45 ; n:5) oranda maya mantarı ürediği görülmüştür. Sepsisli hastaların %51'i ölmüş ve bu hastalar tüm ölümlerin %48'inden sorumlu bulunmuştur. 15 hastada sepsise bağlı MOY saptanmıştır. Hastaların hepsi ölmüştür. Organ yetmezliklerinden en erken hematolojik ve ikinci olarak mikrovasküler yetmezlik saptanmıştır. Çalışmanın retrospektif olması dolayısıyla toplanan verilerin yetersiz ve düzensiz olması, bulguların değerlendirme ve tartışılmasında eksiklikler yaratmıştır. Kliniğimiz yenidoğan ünitesine ortalama ayda bir hasta yatmaktadır. Bunun başlıca nedenileri bölgemizde birden çok Çocuk Cerrahisi merkezinin bulunması ve farklı sosyal güvencelerin olmasıdır. Ayrıca hastaların %80'i birden çok merkezden şevke gelmektedir. Prenatal tanı oranının düşüklüğü de hastaların birden çok merkeze transportuna neden olmaktadır. Transporttaki gecikmeler ve bu sırada yenidoğanlarm muhtemelen iyi resüsite edilememesi nedeniyle dehidratasyonlu hasta oranı yüksektir (%25). Cerrahi komplikasyonların yüksek olduğu hasta gruplarında sepsis ve mortalite insidansı da yüksektir. Ayrıca prematürite ve düşük doğum ağırlığı 81da yüksek mortalite ve sepsis riskinden sorumlu olan diğer en önemli nedenlerdir. Yüksek mortaliteden sorumlu olan sepsisin erken tanı ve tedavisi için iyi monitorizasyon ve klinik ve laboratuar bulgularının birlikte değerlendirilmesi gerekmektedir. Çalışmamızda MOYlu hastalarda mikrovasküler kaçak ve hematolojik bulgular erken; diğer organ tutulumları ( karaciğer,renal, pulmoner, GİS ve kardiyak) daha geç bir bulgudur. Farklı çalışmalarda farklı sıralamalar verilmiştir. Önemli olan sıralama değil erken bulguların uyarıcı olması ve mortalitesi oldukça yüksek olan bu sistemik inflamatuar cevabı kalıcı organ hasarı ve ölüm ortaya çıkmadan tanıyıp tedavi edebilmektir. 82 | en_US |
| dc.identifier.endpage | 852 | en_US |
| dc.identifier.startpage | 1 | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/87641 | |
| dc.identifier.yoktezid | 123655 | en_US |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | en_US |
| dc.subject | Çocuk Cerrahisi | en_US |
| dc.subject | Pediatric Surgery | en_US |
| dc.title | Cerrahi yenidoğan yoğun bakım hastalarında mortalite, sepsis ve multisistem organ yetmezliğinin değerlendirilmesi | en_US |
| dc.type | Specialist Thesis | en_US |
