Acil servise hafif şiddetli kafa travması ile başvuran erişkin hastaların demografik ve klinik özellikleri ile hasta sonlanımlarının değerlendirilmesi
| dc.authorid | 0000-0003-1002-384X | en_US |
| dc.contributor.advisor | Ersel, Murat | |
| dc.contributor.author | Doğanlar, Selene | |
| dc.date.accessioned | 2022-08-04T08:45:19Z | |
| dc.date.available | 2022-08-04T08:45:19Z | |
| dc.date.issued | 2022 | en_US |
| dc.date.submitted | 2022 | |
| dc.department | Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Dahili Bilimler Bölümü, Acil Tıp Ana Bilim Dalı | en_US |
| dc.description.abstract | AMAÇ: Acil servise hafif kafa travması ile başvuran erişkin hastaların demografik ve klinik özelliklerini tanımlamak, acil servisteki hasta sonlanımlarını değerlendirmek; acil servisler açısından bu hastalara ait bir veri tabanı oluşturmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamız gözlemsel ve prospektif olarak tasarlanmıştır. Aralık 2020 ve Haziran 2021 tarihleri arası Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisi’ne başvuran 18 yaş üzeri hafif kafa travmalı hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Hastaların özgeçmişleri, travma mekanizmaları, başvuru şekilleri, yakınmaları, çekildi ise Beyin BT bulguları, eşlik eden diğer yaralanmalar, acil servisteki sonlanımları, 1 haftalık mortalite ve opere edilme durumları kaydedilmiştir. Ek olarak hastaların Kanada Beyin BT Kuralı ve New Orleans Kriterleri hesaplanmış sonlanımları ile beraber değerlendirilmiştir. Veriler hastanenin elektronik dosya sistemi üzerinden toplanmıştır. BULGULAR: Çalışmamıza 1320 hasta dahil edildi. Bu hastaların %97’sinin GKS 15, %2,4’ünün GKS 14, %0,6’sının GKS 13 olduğu görüldü. En sık görülen travma mekanizmalarının %37,3 oranında basit düşme, %15 oranında araç içi trafik kazası, %14,2 oranında darp olduğu; en sık görülen şikayetlerin %9,7 oranında baş ağrısı, %7,8 oranında amnezi ve %7,3 oranında bilinç kaybı olduğu saptandı. Hastaların %87,2’sine BBT çekildiği; BBT çekilen hastaların %7,9’unda beyin ve kafatası yaralanması saptandığı, hastaların %0,7’sinin beyin cerrahisi tarafından operasyona alındığı görüldü. GKS 13 olan hastaların %62,5’inde, GKS 14 olan hastaların %40,6’sında, GKS 15 olan hastaların %6,6’sında intrakranyal patoloji saptandı. En sık saptanan patolojik bulguların; %4,9 oranında kafatası fraktürü, %3,2 oranında subaraknoid kanama ve %3 oranında subdural kanama olduğu saptandı. Çekilen ilk BBT’de patoloji saptanan ve tekrar BBT çekilen olguların %71’inde BBT’de herhangi bir değişim saptanmadığı, %15,7’sinde kontrol BBT’de yeni bulgu ya da progresyon saptandığı, ilk BT’de patoloji saptanmayan olgulara çekilen ikinci BT’de yeni bir patolojiye rastlanmadığı görüldü. Araç dışı trafik kazası ve yüksekten düşme ile başvuran hastalarda ve baş ağrısı, bilinç kaybı ve amnezi olan hastalarda intrakranyal patolojilerin daha yüksek saptandığı görüldü. BBT’de patoloji saptanan olguların %41,8’inin multi travma hastası olduğu ve bu olgularda maksillofasiyal, göğüs, ortopedik ve vasküler yaralanmaların daha sık saptandığı görüldü. Hastaların acil servis sonlanımlarına bakıldığında olguların %12,1’inin acil servis hekimlerince BBT çekilmeden takip ve taburcu edildiği, %59,9’unun BBT çekildikten sonra acil servisten takip ve taburcu edildiği, %0,6’sının opere edildiği, %2,2’sinin opere edilmeksizin hastaneye yatırıldığı, intrakranyal yaralanma saptanan %4,2’sinin ise acil serviste acil hekimlerince takip ve taburcu edildiği görüldü. New Orleans Kriterlerinin klinik olarak anlamlı patolojileri saptamada duyarlılığının %95,6, özgüllüğün %1,4 olduğu; PPD’nin %14 ve NPD’nin %66,7 olduğu görülmüştür. Kanada BBT Kuralı’nın duyarlılığı %71,4, özgüllüğü %64, PPD %26,8, NPD %92,4 saptanmıştır. Revize NOK’un klinik olarak anlamlı patolojileri saptamada duyarlılığı %95,8, özgüllüğü %23,6, PPD %8 ve NPD %98,8 olarak hesaplandı. Revize KBBK’nın duyarlılığının %59,7, özgüllüğün %64,5, PPD’nin %11,9, NPD’nin ise %95,2 olduğu görülmüştür. SONUÇ: Hafif kafa travması ile acil servise başvuran hastaların çoğunluğu acil serviste takip ve taburcu edilmektedir. İntrakranyal yaralanma saptanan hastaların çok azı beyin cerrahisi kliniği tarafından opere edilmektedir. Görünüşte hafif olarak değerlendirilen bu yaralanmalarda cerrahi ve mortalite riski olan hastaları belirlemede acil servis hekimlerinin bazı yakınmalara ve başvuru mekanizmalarına dikkat etmesinde ve klinik öngörü kriterlerini BBT çekme kararını verirken kullanmasında fayda vardır. | en_US |
| dc.description.abstract | OBJECTIVE: The aim of this study is to define the demographic and clinical features of adult patients who applied to the emergency department with mild head trauma, to evaluate patient outcomes in the emergency department and to create a database of these patients in terms of the emergency departments. MATERIAL AND METHOD: The study was designed in an observational and prospective manner. Patients with mild head trauma over the age of 18 who applied to the Emergency Department of Ege University Faculty of Medicine between December 2020 and June 2021 were included in the study. The patients' history, trauma mechanisms, symptoms, brain CT findings if taken, other accompanying injuries, outcomes in the emergency department and 1- week mortality were noted. In addition, the Canadian CT Head Rule and the New Orleans Criteria of the included patients were evaluated. Data were collected through the hospital's electronic data bank. RESULTS: 1320 patients were included in our study. 97% of these patients had a GCS of 15, 2.4% had a GCS of 14, and 0.6% had a GCS of 13. The most common trauma mechanisms were simple falls (37,3%), motor vehicle accidents (15%) and assaults (14.2%). The most common symptoms were headache (9.7%), amnesia (7.8%) and loss of consciousness (7.3%). Head CT was performed in 87.2% of the patients. Traumatic injuries were detected in 7.9% of the patients who underwent CT, and 0.7% of the patients were operated by a neurosurgeon. Traumatic injury was detected in 62.5% of patients with GCS 13, 40.6% of patients with GCS 14, and 6.6% of patients with GCS 15. The most common pathological findings were skull fracture (4.9%), subarachnoid hemorrhage (3.2%) and subdural hemorrhage (3%). In 71% of the cases with pathology in the first CT scan, no change was found in the repeat CT scan. Of those patients who underwent a repeat CT scan, 15.7% had new findings or progression. A repeat CT scan was performed on some cases without any pathology; in those cases no new pathology was found on the repeat CT. Intracranial pathologies were found to be higher with some mechanisms such as pedestrians struck by automobiles and falls from height. In patients with headache, loss of consciousness and amnesia intracranial pathologies were found to be higher. It was observed that 41.8% of the patients with pathology in CCT were multi-trauma patients and maxillofacial, chest, orthopedic and vascular injuries were more common in these cases. Concerning the emergency department outcomes of the patients; 12.1% of the cases were followed up and discharged by emergency physicians without a head CT scan, 59.9% were followed up and discharged from the emergency department after CT was taken, 0.6% were operated, 2,2% were admitted for observation, and 4.2% of them with intracranial injuries were followed up and discharged by emergency physicians in the emergency department. The sensitivity of the New Orleans Criteria in detecting clinically significant pathologies was 95.6%, and the specificity was 1.4%; PPV was 14% and NPV was 66.7%. The sensitivity of the Canadian CT Head Rule was 71.4%, the specificity was 64%, the PPV was 26.8%, and the NPV was 92.4%. The sensitivity of the revised New Orleans Criteria in detecting clinically significant pathologies was 95.8%, the specificity was 23.6%, the PPV was 8%, and the NPV was 98.8%. The sensitivity of the revised Canadian CT Head Rule was 59.7%, the specificity was 64.5%, the PPV was 11.9%, and the NPV was 95.2%. CONCLUSION: The majority of patients who apply to the emergency department with mild head trauma are followed up and discharged from the emergency department. Very few of the patients with intracranial injury are operated by the neurosurgery clinic. In these seemingly mild injuries, it is beneficial for emergency physicians to pay attention to some complaints and referral mechanisms and to use clinical predictive criterias when making the decision to use head CT, in identifying patients at risk of surgery and mortality. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/75100 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | Hafif Kafa Travması | en_US |
| dc.subject | Erişkin | en_US |
| dc.subject | Acil Servis | en_US |
| dc.subject | Kranial BT | en_US |
| dc.subject | Minor Head Trauma | en_US |
| dc.subject | Adult | en_US |
| dc.subject | Emergency Department | en_US |
| dc.subject | Head CT | en_US |
| dc.title | Acil servise hafif şiddetli kafa travması ile başvuran erişkin hastaların demografik ve klinik özellikleri ile hasta sonlanımlarının değerlendirilmesi | en_US |
| dc.title.alternative | Evaluation of the demographic and clinical characteristics and outcomes of adult patients who applied to the emergency department with mild head injury | en_US |
| dc.type | Specialist Thesis | en_US |
