Toplum liderlerine verilen ruhsal hastalığa yönelik damgalama ile mücadele eğitiminin etkililiğinin araştırılması

Amaç: Toplum liderleri olarak muhtarlara verilen ruhsal hastalığa yönelik damgalama ile mücadele eğitiminin etkililiğini belirlemek amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma, öntest-sontest kontrol grupsuz bir araştırmadır. Veri toplama aracı olarak, Birey Tanıtım Formu, Bilge ve Çam (2008) tarafından geçerlilik ve güvenirliği yapılan Ruhsal Hastalığa Yönelik İnançlar Ölçeği ve Bağ ve Ekinci (2005) tarafından geçerlilik ve güvenirliği yapılan Ruhsal Sorunları Olan Bireylere Yönelik Toplum Tutumları Ölçeği kullanılmıştır. Etik kurul, araştırma yeri ve araştırmaya katılmayı kabul eden muhtarlardan izin alındıktan sonra, eğitim öncesi veri toplama araçları uygulanmıştır. Damgalama ile mücadele eğitimi sonrası ölçekler yeniden uygulanmıştır. Bulgular: Muhtarların %72,2'sinin hizmet verdikleri bölgede ruhsal-psikolojik sorunu olan bireylerle nadiren karşılaştığı, %66,7'sinin ise ruhsal problemi olan kişilere mesleki girişimde bulunmadığı belirlenmiştir. Muhtarların %33,3'ünün akıl hastalığı denince akıllarına ilk gelen hastalık olarak - Akli dengesini yitirmiş, dengesizlik, delilik' yanıtını verdiği belirlenmiştir. İyi Niyet Alt Ölçeği eğitim öncesi ve eğitim sonrası puan ortalamaları (Z=-2.350, p=0.019) ile Korku/Dışlama Alt Ölçeği eğitim öncesi ve eğitim sonrası puan ortalamaları (Z=-0.247, p=0.005) arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır Toplum Ruh Sağlığı İdeolojisi Alt Ölçeği puan ortalamasının eğitim sonrası yükseldiği ve Utanma alt ölçeği puan ortalamasının eğitim sonrası düştüğü saptanmıştır. Sonuç: Sonuç olarak muhtarlara uygulanan ruhsal hastalığa yönelik damgalama ile mücadele eğitiminin, muhtarların bu hastalıklara yönelik utanma duygusu ve tutumlarında olumlu değişiklikler yapmasından dolayı etkili olduğu belirlenmiştir.;Headmen, mental illness, the fight against stigma, education.;Muhtar, ruhsal hastalık, damgalama ile mücadele, eğitim.