Antioksidan madde içeren kolodial taşıyıcı sistemlerin hazırlanması, in vitro/ex vivo değerlendirilmesi

Farklı deri hastalıklarında koenzim Q10'un etkin bir sekilde tasınması çesitli yararlara sahiptir. Bununla birlikte, derinin daha alt tabakalarına Q10'un tasınması, sudaki düsük çözünürlük nedeniyle güçtür. Lipozomlar ve katı lipid nanopartiküller (KLN) topikal ilaç tasınmasında gerekli kosulları saglayan pek çok avantaja sahiptir. Bu çalısma anılan sistemlerin Q10 deriye tasınmasındaki etkilerinin degerlendirilmesini amaçlamaktadır. Q10 yüklü lipozomlar (LIPO-Q10) ve KLN'ler (KLN-Q10) sırasıyla ince film hidrasyonu ve yüksek devirli homojenizasyon metotlarıyla hazırlandı. Partikül büyüklügü (PB), polidispersite indeksi (P ), zeta potansiyel (ZP) ve ilaç yükleme etkinligi (EE) belirlendi. Diferansiyel tarama kalorimetri (DCS) analizi ve morfolojik transmisyon elektron mikrospkopi (TEM) tayinleri yapıldı. Oksidatif kosullardaki hücre kültürlerinde (insan fibroblastları) Q10 yüklü nanosistemlerin biyogeçimlilik/sitotoksisite çalısmaları yapıldı. Formülasyonların reaktif oksijen türlerinin üretimine karsı etkileri karsılastırmalı olarak sitoflorometri çalısmalarıyla degerlendirildi. KLN-Q10 ve LIPO-Q10 için PB sırasıyla 152.4 ± 7.9 nm ve 301.1 ± 8.2 nm olarak belirlendi. Aynı sırayla ZP 13.67 ± 1.32 mV ve 36.6 ± 0.85 mV olarak ölçüldü. KLN sistemlerinde EE'nin % 15 daha yüksek oldugu gösterildi. TEM çalısmaları kolloidal boyutu dogruladı. Hücre proliferasyonu için uygun oldugu belirlenen 50 oM Q10 konsantrasyonunda KLN-Q10 ve LIPO-Q10 fibroblastlar ile biyouyumluluk gösterdi. ROT üretimine baglı ortalama floresan siddeti yüzdesi Q10 SLN-Q10 >LIPO-Q10 seklinde sıralandı. LIPO-Q10 sistemi hücre proliferasyonunda artıs olusturabildi. Aksine, KLN-Q10 ROT akümülasyonuna karsı koruyucu etki göstermedi. Sonuç olarak, lipozomlar antioksidan amaçlar ile Q10'nun cilde tasınmasında KLN'lere karsı üstün görünmektedir.