Farklı simantasyon tekniklerinin implant üzeri restorasyon çevresi artık siman varlığı ve peri-implanter yumuşak doku sağlığı üzerine etkilerinin araştırılması
Küçük Resim Yok
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
İmplant üstü protezlerin hasta açısından en büyük avantajı kaybedilen dişlerin çevre dokulara zarar verilmeksizin iadesidir. Dental implantların yerleştirildiği bölgede uygun kriterler gözetilmediğinde peri-implanter yumuşak doku hastalıklarına neden olduğu gösterilmiştir. Bu kaybın en önemli nedenleri; uygun olmayan kron formu ve simantasyonları sonrası bu bölgede kalan siman artıklarıdır. Ancak bugüne kadar, güncel kron formu yaklaşımları, çıkış profili ve ağızdışı simantasyon yöntemini konvansyonel yöntemlerle karşılaştıran çalışmalar yetersizdir. Çalışmamızda konvansiyonel iyileşme başlığı ve ağız içi simante kron ile bireyselleştirilmiş geçici restorasyon ve ağız dışı simante kron arasında restorasyon çevresi artık siman varlığı ve peri-implanter yumuşak doku sağlığı açısından fark olup olmadığını karşılaştırılmalı olarak araştırılması planlanmıştır. Bu amaçla aynı çenede simetrik molar bölgelerine birer implant uygulaması ( V3, MIS İmplant Teknoljileri, İsrail - 4,3mm x 10mm) yapılmış ve 10 hastaya toplam 20 implant uygulanmıştır. Hastaların implantasyonu takip eden 10-14. günlerinde yazı-tura randomizasyonu ile bir taraflarına prefabrik iyileşme başlığı takılarak diğer taraflarındaki implant üstüne Polietereterketon (PEEK) dayanak ile bireysel geçici yenileme (BGR) hazırlanmıştır. Osseoentegrasyonu takiben okluzallerinden vida deliğine devam eden yuvaların bulunduğu metal destekli seramik kronlar imal edilmiştir. PEEK dayanaklı - BGR olan tarafın simantasyonu ağız dışında yapılarak marjin polisajı yapılmış, prefabrike iyileşme başlığı olan tarafın simantasyonu ise ağız içinde yapılmıştır. Kron imalatı öncesinde ve simantasyonu takip eden ikinci ayda restorasyonların bulunduğu implant ve implantlara komşu ikişer dişten peri-implant oluk sıvısı (PİOS) ve diş eti oluğu sıvısı (DOS) örnekleri alınarak özel bir cihaz (Periotron 8000® ) ile ölçüm yapılmış ve bu örnekler mikrobiyolojik olarak incelenmiştir. Çalışmamızda mikrobiyolojik analiz için rt-QPCR tekniğinden yararlanılarak, elde edilen DOS ve PİOS örneklerinden içeriğindeki Porpyhromonas gingivalis, Aggregatibacter actinomycetemcomitans, Prevotella intermedia ve Tannerella forsythia türleri miktarı belirlenmiştir. Ardından bu yuvalar yardımıyla dayanakkron kompleksi implantlardan sökülerek uzaklaştırılmış, bu bölge bileşimi taramalı elektron mikroskobu ( SEM - Scanning Electron Microscope) altında artık siman bulunup bulunmadığı yönünden incelenmiştir. Kimyasal analiz ve haritalama, Enerji DağIlımlı X-Işını Spektroskopisi (EDX) ile yapılmıştır. İstatistiksel analizler SPSS 21.0 (SPSS Inc., Chicago, ABD) programı ile yapılmıştır. Shapiro-Wilk testi ile grupların normal dağılıma uygunluğu kontrol edilmiş, daha sonra EDX e ait kimyasal veriler için Wilcoxon işaretli mertebeler testi kullanılmıştır. Yapılan istatistiksel analiz sonucu, ağız dışı simante (AİS)ve ağız içi simante ( AİS) örnekler karşılaştırıldığında, Alüminyum (Al) ve Titanyum (Ti) atomik yüzdeleri distal veya lingual bölgede anlamlı bir farklılık oluşturmamıştır (p>0,05). Silisyum (Si) atomik yüzdesi distal bölgede istatistiksel olarak anlamlı bulunmazken (p>0,05), Lingual bölgede istatistiksel olarak anlamlı derecede farklılık göstermiştir (p<0,05) . DOS ve PİOS hacimleri ve bunlardan izole edilen DNA ların mikrobiyolojik verilerin ortalamaları 4 ayrı bölge için ve tek bir hasta için bulunmuş ve gruplar birbirleri ile karşılaştırılmıştır. DOS ve PİOS değerleri ADS, AİS ve Kontrol (K) grupları için başlangıç ve 2.ay da anlamlı bulunmamıştır (p>0,05). Microbiyolojik datalar için; nonparametrik Brunner ve Langer modeli (F3-LD-F3 dizayn- SAS 9.1 programı) kullanıldı. Çalışmamızda vidaya erişim deliği hazırlanan restorasyonların ağız dışında dayanağa simantasyonu tek kronlarda güvenle uygulanabilecek bir yöntem olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Özellikle restorasyon sınırının dişetinin 2 mm ve daha derininde olması gerektiği durumlarda siman artığı riskini ortadan kaldırdığı için, ağız dışında simantasyon yönteminin kullanılmasını önerilmektedir.;Ağız Dışında Simantasyon; Peri-İmplanter Sulkuler Sıvı; Artık Siman.;Extraoral Cementation; Peri-Implant Creviculer Fluid; Cement Excess.
Açıklama
Araştırmacılar; M. Erhan Çömlekoğlu, Nejat Nizam, Mehmet Gümüş Kanmaz, Ayşe Betül Çağlar
Araştırma projesi -- Ege Üniversitesi, 2018
Araştırma projesi -- Ege Üniversitesi, 2018
