Pazopanib tedavisi alan metastatik yumuşak doku sarkomu hastalarında tedavi yanıtı ve bu durumu etkileyen faktörler, retrospektif analizi

Amaç: Yumuşak doku sarkomları son derece heterojen bir tümör grubudur ve tüm erişkin çağı kanserlerinin %1’den azını oluşturmaktadır. Metastatik hastalık geliştikten sonra prognoz genel olarak kötüdür ve sistemik tedavilerden başka tedavi seçeneği bulunmamaktadır. Pazopanib, yumuşak doku sarkomlarının tedavisinde kullanılan tek tirozin kinaz inhibitörüdür ve tedavinin ilerleyen hatlarında kullanılmaktadır. Birçok sarkom alt tipinde kullanılmakta olan bu tedavide alınan yanıtlar değişkenlik göstermektedir. Bu çalışmada tedaviye yanıtı etkilemesi öngörülen parametreler histolojik alt tip, metastatik odak sayısı, Pazopanib tedavisinin verildiği hat ve tümör derecesi olarak belirlenmiştir. Bu parametreler, progresyonsuz sağkalım süresi ve klinik yanıt verileri üzerine etkileri açısından değerlendirilmiştir ve sonuçların dünya verileriyle karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız retrospektif ve tek merkezli bir çalışma olarak tasarlanmıştır. Çalışma kapsamında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Onkoloji Bilim Dalı’nda Ocak 2012 – Ekim 2020 tarihleri arasında yumuşak doku sarkomu tanısıyla takip edilirken Pazopanib tedavisi alan 81 hasta değerlendirilmiştir. Hastanın tanı yaşı,sarkom alt tipi, Pazopanib öncesi aldığı tedaviler, tedavi başlandığı andaki metastaz yerleri ve metastatik odak sayısı, Pazopanib tedavisi altında progresyonsuz sağkalım ve genel sağkalım süresi, Pazopanib tedavisi altındaki yan etkiler, Pazopanib tedavisi başlandıktan sonraki kontrol görüntülemede yanıt değerlendirilmesi gibi klinik veriler kaydedilmiştir. Bulgular: Toplamda 81 hasta ve 11 farklı histolojik alt tip mevcuttur. Sinovyal sarkom, leiomyosakom ve pleomorfik sarkom grupları toplamda 51 hastayı kapsamaktadır. Tüm çalışmada medyan genel sağkalım 46 ay, medyan progresyonsuz sağkalım 5 aydır. Klinik yanıt oranı %46,3 olmuştur. Hemanjioendotelyoma ve alveolar soft part sarkom diğer alt tiplere göre tedaviye daha iyi yanıt vermiştir. Tedavi başarısını etkilemesini öngördüğümüz durumlar arasında en öne çıkan metastatik odak sayısı olmuştur. 3 ve daha fazla metastatik odak sayısı olanlarda progresyonsuz sağkalım süresi ve klinik yanıt oranları belirgin derecede daha kötü saptanmıştır(p=0.000). Hastanın Pazopanib tedavisini aldığı hat ve tümör derecesiyle bu parametreler arasında istatistiksel anlamlı ilişki saptanmamıştır. Tedavi toleransı genel olarak iyi bulunmuştur. Sonuç: Pazopanib, metastatik sarkom tedavisinde kullanılan tek tirozin kinaz inhibitörüdür. Genelde çoklu hat tedavi almış hastalarda kurtarma tedavisi olarak kullanılmaktadır. Alt tiplerden bağımsız olarak düşük tümör derecesi ve özellikle az metastatik odak sayısı olan hastalarda başarısının daha da arttığı görüşüne varılmıştır. Ek olarak, tedavinin 2. veya 3.hat olarak verilmesi çok daha ileri basamaklarda verilmesinden daha uygun olarak gözükmektedir. Bu faktörlerin bir araya geldiği seçili hasta grubunda Pazopanib seçeneği mutlaka değerlendirilmelidir. Tedavi toleransının da genel olarak iyi olması da başka bir avantajıdır.

Background: Soft tissue sarcomas are an extremely heterogeneous group of tumors and constitute less than %1 of all adult cancers. After metastatic disease develops, the prognosis is generally poor and there are no treatment options other than systemic therapies. Pazopanib is the only used tyrosine kinase inhibitor used in the treatment of sarcomas and is used in later lines of therapy. Responses to this treatment, which is used in many sarcoma subtypes, vary. In this study, the parameters predicted to affect the response to treatment were determined as histological subtype, count of metastatic site, the line where Pazopanib was given and tumor grade. These parameters were evalutaed for their effects on progression-free survival and clinical response data, and it was aimed to compare the results with world data. Materials and Methods: Our study was designed as a retrospective and single-center study. Within the scope of the study, 81 patients who were followed up with the diagnosis of soft tissue sarcoma in Ege University Faculty of Medicine, Department of Internal Medicine, Oncology Department, between January 2012 and October 2020, who received Pazopanib treatment were evaluated. Clinical data such as age at diagnosis, sarcoma subtype, treatments received before Pazopanib, metastatic sites and number of metastatic sites at the time of initiation of treatment, progression-free survival and overall survival time under Pazopanib treatment, side effects under Pazopanib treatment, response evaluation in follow-up imaging after initiation of Pazopanib treatment has been recorded. Results: In total, there are 81 patients and 11 different histological subtypes. Synovial sarcoma, leiomyosacoma and pleomorphic sarcoma groups included 51 patients in total. The median overall survival in the entire study was 46 months, and the median progression-free survival was 5 months. Clinical response rate was %46,3. Hemangioendothelioma and alveolar soft part sarcoma responded better to treatment than other subtypes.The most prominent among the conditions that we predicted to affect the success of treatment was the number of metastatic site. Progression-free survival and clinical response rates were significantly worse in patients with 3 or more metastatic site(p=0.000). No statistically significant correlation was found between the line which the patient received Pazopanib treatment and tumor grade with these parameters. Treatment tolerance was generally good. Conclusion: Pazopanib is the only tyrosine kinase inhibitor used in the treatment of metastatic sarcoma. It is generally used as salvage therapy in patients who have received multiple line therapy. It was concluded that, regardless of subtypes, the success of patients with a low tumor grade and especially a small number of metastatic site increased even more. In addition, giving the treatment as a 2nd or 3rd line seems to be more appropriate than giving it at much more advanced stages. Pazopanib option should definitely be evaluated in the selected patient group where these factors come together. Another advantage is that the treatment tolerance is generally good.