Psychological trauma in american novel after 9/11: Don Delillo's Falling Man and Jonathan Safran Foer's Extremely Loud and Incredibly Close
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Throughout human history, armed conflicts among societies have severely afflicted human beings in every respect. Unforeseen massive events which bring about death, especially of those innocent ones lead survivors to bear the traces of trauma during the course of their present lives. In the psychoanalytic approach, trauma is identified as an indelible scar on the mind of these individuals that results from an experience of a shocking and catastrophic event. Hence, while adapting to a new being following a life-threatening incident, they constantly struggle with traumatic evocations. What trauma theory suggests in general is that a traumatic experience transpires too unexpectedly and abruptly for the awareness to perceive it immediately; however later, it interrupts the present consciousness in a spontaneous way appearing as flashbacks, hallucinations or nightmares through which the trauma is relived. These repetitive reappearances of the traumatic event make the line between past and present indistinctive for the survivor. Due to the indescribable and incomprehensible characteristics of trauma, trauma narratives accordingly include fragmented narrative styles in order to manifest the fractured mind of the character that is repeatedly disrupted by traumatic memories.
In this context, this thesis aims to explore how trauma related to the terrorist attacks of September 11, 2001, is processed in two novels Falling Man and Extremely Loud and Incredibly Close. To do that, on the basis of trauma theory, I aspire to examine the specific symptoms of trauma on the characters and how the literary devices applied in both novels such as recurring images, distorted sentence structures; sudden shifts in point of views, non-linear storyline and repetitive metaphors contribute to reflect the inexpressible nature of trauma.
İnsanlık tarihi boyunca, toplumlar arasındaki silahlı çatışmalar insanları her bakımdan ciddi bir şekilde etkilemiştir. Bilhassa masum kişilerin ölümüne sebep olan ve öngörülemeyen kitlesel olaylar, sağ olarak kurtulan bireylerin mevcut yaşamları boyunca travma izlerini taşımasına etken olmaktadır. Psikanalitik yaklaşımda travma, bu bireylerin zihninde şoke edici ve yıkıcı bir olayın deneyiminden kaynaklanan kalıcı bir iz olarak tanımlanır. Dolayısıyla yaşamı tehdit eden olay sonrası yeni bir benliğe adapte olurken, sürekli olarak zihnin travmatik çağrışımlarıyla mücadele ederler. Travma teorisinin genel olarak öne sürdüğü şey, travmatik deneyimin zihin tarafından hemen idrak edilemeyecek kadar beklenmedik bir şekilde meydana gelmesi olup, daha sonra travma anının yeniden deneyimlenmesine sebep olan geçmişe dönüşlerin, halüsinasyonlar veya kabuslarla kendini göstererek kontrolsüz bir biçimde mevcut bilince müdahale etmesidir. Travmatik olayın kendini zihinde yinelenen bir biçimde göstermesi, hayatta kalan için geçmiş zaman ile şu an arasındaki çizgiyi belirsizleştirmektedir. Travmanın tarif edilemez ve anlaşılması güç doğasından ötürü, bu doğrultuda travmatik anılar tarafından sıklıkla bölünen zihni yansıtmak için, travma anlatıları birbirinden kopuk ve parçalı anlatı biçimlerini içinde barındırmaktadır. Bu bağlamda bu tez, 11 Eylül 2001‘deki intihar saldırıları ile bağlantılı travmanın, Falling Man ve Extremely Loud and Incredibly Close adlı iki romanda işleniş biçimini incelemeyi amaçlamaktadır. Bunun için travma teorisini temel alarak, tekrar eden imgeler, bozuk cümle yapıları, anlatı bakış açılarındaki hızlı değişimler, kronolojik olmayan olay örgüsü ve tekrarlayan metaforlar gibi her iki romanda da etkili olan yazınsal yöntemlerin travmanın betimlenemeyen doğasını yansıtmadaki katkısını ve de travmanın karakterler üzerindeki spesifik semptomlarını analiz etmeyi hedeflemekteyim.
İnsanlık tarihi boyunca, toplumlar arasındaki silahlı çatışmalar insanları her bakımdan ciddi bir şekilde etkilemiştir. Bilhassa masum kişilerin ölümüne sebep olan ve öngörülemeyen kitlesel olaylar, sağ olarak kurtulan bireylerin mevcut yaşamları boyunca travma izlerini taşımasına etken olmaktadır. Psikanalitik yaklaşımda travma, bu bireylerin zihninde şoke edici ve yıkıcı bir olayın deneyiminden kaynaklanan kalıcı bir iz olarak tanımlanır. Dolayısıyla yaşamı tehdit eden olay sonrası yeni bir benliğe adapte olurken, sürekli olarak zihnin travmatik çağrışımlarıyla mücadele ederler. Travma teorisinin genel olarak öne sürdüğü şey, travmatik deneyimin zihin tarafından hemen idrak edilemeyecek kadar beklenmedik bir şekilde meydana gelmesi olup, daha sonra travma anının yeniden deneyimlenmesine sebep olan geçmişe dönüşlerin, halüsinasyonlar veya kabuslarla kendini göstererek kontrolsüz bir biçimde mevcut bilince müdahale etmesidir. Travmatik olayın kendini zihinde yinelenen bir biçimde göstermesi, hayatta kalan için geçmiş zaman ile şu an arasındaki çizgiyi belirsizleştirmektedir. Travmanın tarif edilemez ve anlaşılması güç doğasından ötürü, bu doğrultuda travmatik anılar tarafından sıklıkla bölünen zihni yansıtmak için, travma anlatıları birbirinden kopuk ve parçalı anlatı biçimlerini içinde barındırmaktadır. Bu bağlamda bu tez, 11 Eylül 2001‘deki intihar saldırıları ile bağlantılı travmanın, Falling Man ve Extremely Loud and Incredibly Close adlı iki romanda işleniş biçimini incelemeyi amaçlamaktadır. Bunun için travma teorisini temel alarak, tekrar eden imgeler, bozuk cümle yapıları, anlatı bakış açılarındaki hızlı değişimler, kronolojik olmayan olay örgüsü ve tekrarlayan metaforlar gibi her iki romanda da etkili olan yazınsal yöntemlerin travmanın betimlenemeyen doğasını yansıtmadaki katkısını ve de travmanın karakterler üzerindeki spesifik semptomlarını analiz etmeyi hedeflemekteyim.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
American Novel, 9/11 Attacks, Psychological and Collective Trauma, Post-Traumatic Stress Disorder, Literature and Trauma, Amerikan Edebiyatı, 9/11 Saldırıları, Psikolojik ve Kolektif Travma, Travma Sonrası Stres Bozukluğu, Edebiyat ve Travma
