Lisansüstü eğitim programına kayıtlı ebelerin "adli ebelik" konusunda bilgi ve görüşlerinin değerlendirilmesi

Bu çalışmanın amacı ülkemizde lisansüstü eğitim gören ebelerin adli ebelik konusunda bilgi ve görüşlerinin belirlenmesi ve gerekliliğin tespit edilmesidir. Kesitsel olarak planlanan çalışma için ülkemizde ebelik alanında lisansüstü eğitim programı bulunan devlet ve özel üniversitelerinin Sağlık Bilimleri Enstitüleri'ne bağlı Ebelik Anabilim Dalları ile irtibata geçilerek gerekli izinler alındıktan sonra kayıtlı öğrencilerin iletişim adreslerine (SMS/WhatsApp/E-posta); "Bilgilendirilmiş Onam Formu", "Sosyo-demografik Tanımlayıcı Özellikleri İçeren Anket Formu" ve "Adli Ebelik Bilgi Formu" gönderilmiştir. Çalışmaya katılmayı kabul edenlerden (n=65) toplanan veriler bilgisayarda SPSS (statistical package for social sciences) for Windows 22 programına kaydedilerek tanımlayıcı istatistikler (frekans, yüzde) hesaplanmış, hipotezleri test etmek için ki kare testinden yararlanılmış, ileri analiz için Fisher's Kesin (Exact) Ki-Kare testi kullanılmıştır. 0.05 anlamlılık düzeyi ölçüt olarak kullanılmıştır. Çalışmaya gönüllü olarak katılan %66,2'si 30 yaş ve altında ve %76,9'u yüksek lisans, %23,1'i ise doktora proogramına kayıtlı olan ebelerin %49.2'sinin çalışma hayatında adli vaka ile karşılaştığı ve sadece %26,2'sinin adli vaka bildirimi yaptığı saptanmıştır. Katılımcıların %89,2'si 'Adli Ebelik' branşının olması gerektiğini düşünmektedir. Ebelerin sadece %24,6'sı eğitim almış olup, eğitim almadıkları için kendilerini bu alanda yetersiz hissetmektedir. Çalışma hayatına yeni atılmış ve bir lisansüstü programa kayıtlı ebelerin 'Adli Ebelik' konusundaki bilgi ve görüşlerinin incelendiği araştırma sonucunda ülkemizde adli ebelik alanına ayrı bir bilim dalı olarak ihtiyaç olduğu ve bu alanda özellikli bilgiye sahip ebelerin yetişmesi gerektiği belirlenmiştir. Yeni bir uzmanlık alanı olan adli ebelik, hukuk ve tıp alanı arasındakı açığın kapatılmasında bir köprü görevi görebilir.

The aim of this study is to determine the knowledge and opinions of midwives who receive postgraduate education in our country about forensic midwifery and to determine the necessity. In the study planned cross-sectionals, after obtaining the necessary permissions by contacting the Midwifery Departments affiliated with the Health Sciences Institutes of the state and private universities with postgraduate education programs in the field of midwifery in our country, the contact addresses of the registered students (SMS/WhatsApp/Email); “Informed Consent Form”, “Questionnaire Form Containing Socio-demographic Descriptive Characteristics” and “Forensic Midwifery Information Form” were sent. The data collected from those who agreed to participate in the study (n=65) were saved in the SPSS (statistical package for social sciences) for Windows 22 program on the computer, and descriptive statistics (frequency, percentage) were calculated, the chi-square test was used to test the hypotheses, and Fisher's Exact Chi-Square test was used for further analysis used. A significance level of 0.05 was used criterion. Of the midwives, 66.2% of whom voluntarily participated in the study, aged 30 and under, 76.9% of them registered to a master's degree and 23.1% of them registered to a doctoral program, 49.2% encountered forensic cases in their working life and only 26% It was determined that ,2 of them made a forensic case report. 89.2% of the participants think that there should be a branch of 'Forensic Midwifery'. Only 24.6% of the midwives have received training and they feel inadequate in this field because they have not received any training. As a result of the research examining the knowledge and opinions of midwives who have just started their working life and enrolled in a postgraduate program, on the subject of "Forensic Midwifery", it has been determined that there is a need for a separate field of forensic midwifery in our country and that midwives with specialization should be trained in this field. Forensic midwifery, a new area of expertise, can serve as a bridge to bridge the gap between law and medicine.