Gebelerde prenatal bağlanma ile prenatal distres arasındaki ilişkinin belirlenmesi

Amaç: Bu araştırmanın amacı, gebelerde prenatal bağlanma ile prenatal distres arasındaki ilişki ve prenatal bağlanmayı etkileyen faktörleri belirlemektir. Gereç-Yöntem: Araştırma, Ekim-Aralık 2019 tarihleri arasında Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Gebe Polikliniği'nde yürütülmüştür. Örneklem büyüklüğü, polikliniğe Ekim-Aralık 2019 tarihleri arasında başvuran kadınlar (N=1279) temel alınarak, evreni bilinen örneklem yöntemi ile %95 güven aralığında, 0,05 hata payı ile hesaplanmış ve çalışmaya 295 gebenin alınması gerektiği belirlenmiştir. Çalışma, araştırma kriterlerine uyan ve araştırmaya katılmak isteyen 315 gebe ile tamamlanmıştır. Araştırmada veri toplamak amacıyla, araştırmacı tarafından hazırlanan Birey Tanıtım Formu, Prenatal Bağlanma Envanteri (PBE) ve Prenatal Distres Ölçeği (PDÖ) kullanılmıştır. Verilerin normal dağılıma uymadığı belirlenmiş ve verilerin değerlendirilmesinde sayı ve yüzdelik, dağılımlar, Spearman's rho korelasyon analizi, Mann Whitney U testi ve Kruskall Wallis varyans analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma sonucunda, çalışmaya katılan gebelerin büyük çoğunluğunun 18-27 yaş grubunda (%60) olduğu, çoğunun lise mezunu (%47,3) olduğu, gebelerin yarısından fazlasının ilde yaşadığı (%50,2), çoğunlukla çekirdek aile yapısına sahip (%87,9), ev hanımı (%62,5) olduğu saptanmıştır. Araştırmaya katılan gebelerin büyük çoğunluğu (%80,6) doğumla ilgili endişeleri olduğunu ifade etmiştir. Gebelerin yarısından fazlası (%73) eşi ile ilişkisinin çok iyi olduğunu, eşinin sosyal desteğinin çok fazla (%61) ve duygusal desteğinin çok fazla (%63,8), ailesinin sosyal desteğinin çok fazla olduğunu (%54) ve duygusal desteğinin çok fazla olduğunu (%57,1) ifade etmektedir. PBE ile PDÖ arasındaki ilişkinin varlığını belirlemek için yapılan Spearman's rho korelasyon analizi doğrultusunda negatif yönde çok zayıf düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir (p<0,05). Prenatal bağlanma düzeyi arttıkça distres azalmaktadır. Gebelerin eğitim durumu, gebelik sayısı, doğum sonu destek alınacak birey varlığı, eşin sosyal desteği, eşin duygusal desteği, ailenin sosyal desteği, ailenin duygusal desteği ile PBE puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır (p<0,05). Buna karşın gebelerin yaşı, yaşadığı yer, aile tipi, eşlerin eğitim durumu, eşin mesleği, evlilik yılı, gelir durumu, gebelik haftası, gebeliğin planlı olma durumu, gebelik sürecinde herhangi bir sağlık problemi varlığı, doğumla ilgili endişe ve korku varlığı PBE puan ortalamalarını etkilememektedir. Sonuç: Sonuç olarak çalışmamızda araştırmaya katılan gebelerin prenatal distres puan ortalamaları artıkça prenatal bağlanma düzeyleri azalmakta ve bazı sosyodemografik ve obstetrik özellikler gebelerin bağlanma düzeyini etkilemektedir. Tüm bu sonuçlar ışığında gebelerin prenatal dönemde izlemleri sırasında psikososyal iyilik halinin değerlendirilmesine yönelik formların geliştirilmesi, gebelik ve doğuma hazırlık kurslarına, eğitim programlarına anne ve baba adaylarının birlikte katılımı ve devamlılığın sağlanması konusunda hemşirelere büyük görevler düşmektedir. Gebelerin psikososyal sağlığını ve prenatal dönemde fetüse bağlanmasını inceleyen daha fazla çalışmanın literatüre kazandırılması gerekmektedir.

Aim: The aim of this study is to determine the relationship between prenatal attachment and prenatal distress in pregnant women and the influencing factors of prenatal attachment. Material and Method: The research was conducted in Muğla Sıtkı Koçman University Training and Research Hospital Pregnancy Polyclinic between October and December 2019. The sample size was calculated on the basis of women (N=1279) who applied to the outpatient clinic between October and December 2019, using the sampling method with a known population at 95% confidence interval, 0,05 tolerance and it was determined that 295 pregnant women should be included in the study. The study was completed with 315 pregnant women who met the research criteria and agreed to participate. In the study, the Individual Identification Form prepared by the researcher, the Prenatal Attachment Inventory (PAI) and the Prenatal Distress Scale (PDS) were used to collect the data. It was determined that the data did not conform to the normal distribution, and in the data analyses, number and percentage, distributions, Spearman's rho correlation analysis, Mann Whitney U test and Kruskall Wallis variance analysis were used. Results: As a result of the research, the majority of the pregnant women participating in the study were in the 18-27 age group (60%), most of them were high school graduates (47.3%), more than half of the pregnant women (50.2%) lived in the province, had nuclear family structure (%87,9) and a housewife (62.5%). The majority of the pregnant women participating in the study (80.6%) stated that they have concerns about delivery. More than half of the pregnant women (73%) stated that the relationship with the spouse was very good, the social support of the spouse (61%) and the emotional support of the spouse (63.8%) were too much, and the social support of the family (54%) and the emotional support of family (57,1%) were too much. In accordance with Spearman's rho correlation analysis conducted to determine the presence of the relationship between PAI and PDS, it was determined that there is a very weakly significant negative relationship (p <0.05). A statistically significant relationship was found between the educational status of the pregnant women, the number of pregnancies, the presence of individuals to receive postpartum support, the social support of the spouse, the emotional support of the spouse, the social support of the family, the emotional support of the family and the PAI mean score (p <0.05). On the other hand, the age of pregnant women, place of residence, family type, education status of spouses, spouse's profession, year of marriage, income status, gestational week, planning of pregnancy, presence of any health problems during pregnancy, presence of anxiety and fear about birth do not affect the PAI mean score. Conclusion: In conclusion, in our study, as the mean scores of prenatal distress increase in pregnant women, their prenatal attachment levels decrease. In the light of all these results, nurses have great responsibilities in developing forms for evaluating the psychosocial well-being of pregnant women during the prenatal period, the participation of mothers and fathers to the pregnancy and childbirth preparation courses and training programs together and ensuring continuity. More studies examining the psychosocial health of pregnant women and attachment to the fetus during prenatal period should be included in the literature.