“Otolog blood patch” ile klampajsız plörodez: Cilt altı amfizemi olasılığı yüksek olgular için basit bir yöntem
Küçük Resim Yok
Tarih
2008
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Giriş: Spontan pnömotoraks tedavisinde cerrahi önemli bir yer tutmakla beraber, cerrahi adayı olamayan hastalarda plörodez gündeme gelmektedir. “Otolog blood patch” ile plörodez yapılırken tüp torakostominin klampe edilmesi cilt altı amfizemine neden olabilmektedir. Bu çalışmada, plörodez sırasında göğüs tüpünün klampe edilmesinin sakınca yaratacağı uzamış hava kaçağı olan olgularımızda uyguladığımız basit bir teknik tanımlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Eylül 2001-Aralık 2006 tarihleri arasında operasyonu kabul etmeyen 2'si primer, ciddi amfizem nedeniyle genel anestezi alamayacak durumda olan 9'u sekonder spontan pnömotorakslı toplam 11 olguya yapılan klampajsız “otolog blood patch” uygulamasının sonuçları retrospektif olarak incelendi. Uygulama yatak başında 50 ml otolog kanın göğüs tüpünden verilmesi şeklinde yapıldı. Hastaya 2 saat süre ile 4 ayrı pozisyon verildi ve tüp klampe edilmeksizin, tüpün giriş yerinden daha yüksekte bir askı üzerinden geçirilerek kanın drenaj şişesine akması önlendi. Hava kaçağının uygulama sonrası ilk 72 saatte kaybolması tam yanıt, belirgin derecede azalması ise kısmi yanıt olarak değerlendirildi. Bulgular: Onu erkek, 1'i kadın olan hastaların yaş ortalaması ve yaş aralığı sırasıyla 55.6+15.7 ve 29-75' ti. Altı olguda tam yanıt (%54.5), 4 olguda kısmi yanıt (%36.4) alındı. Bir olguda hava drenajı değişiklik olmaksızın devam etti. Komplikasyon olarak, olguların 1'inde ampiyem, 1'inde intratorasik koagulum gelişti. Sonuç: “Otolog blood patch” ile plörodez diğer yöntemlere göre maliyetsiz, ağrısız ve kolay temin edilebilir olması nedeniyle tercih edilen bir yöntemdir. Hava kaçağı devam eden olgularda klampaj sonrası gelişebilecek cilt altı amfizeminin önüne geçebilmek amacıyla önerdiğimiz klampajsız askı yöntemi, bu komplikasyon nedeniyle işlemin sonlandırılmasını önlemektedir. Yöntemin, cerrahi adayı olmayan seçilmiş olgularda güvenilir bir teknik olduğu kanısındayız.
Introduction: In some cases, spontaneous pneumothorax may require surgery, but in poor risk patients, pleurodesis may be a reasonable choice. Pleurodedis with autologous blood necessitates the clampage of the chest tube for a period. Excess air leakage from the chest tube may avoid the clampage. A simple technique without clamping the chest tube during pleurodesis is described which we used in patients with persistent air leak. Material and Method: The study comprised 11 patients diagnosed with spontaneous pneumothorax who were treated by autologous blood patch pleurodesis without clamping the chest tube. Pleurodesis was performed at the bedside by giving 50 ml autologous blood into the pleural cavity. The tube was lifted up to form a loop, in order to prevent the blood from draining into the bottle. Cessation of air leak at the end of 72 hours was accepted as complete response, whereas a marked decrease in air leakage was accepted as partial response to the procedure. Results: The mean age and age range of 10 male and 1 female patients were 55.6+15.7 and 29-75, consecutively. Complete response was obtained in 6 patients (%54.5), partial in 4 (%36.4). Air drainage continued without any change in 1 patient. Complications were empyema (1 patient) and intrathoracic coagulum (1 patient). Conclusion: The aforementioned loop technique facilitates the execution of autologous blood patch pleurodesis, particularly in patients with an excessive air leak. In our opinion, it is a reliable technique both for preventing air leakage and achieving pleurodesis in selective patients unsuitable for surgery.
Introduction: In some cases, spontaneous pneumothorax may require surgery, but in poor risk patients, pleurodesis may be a reasonable choice. Pleurodedis with autologous blood necessitates the clampage of the chest tube for a period. Excess air leakage from the chest tube may avoid the clampage. A simple technique without clamping the chest tube during pleurodesis is described which we used in patients with persistent air leak. Material and Method: The study comprised 11 patients diagnosed with spontaneous pneumothorax who were treated by autologous blood patch pleurodesis without clamping the chest tube. Pleurodesis was performed at the bedside by giving 50 ml autologous blood into the pleural cavity. The tube was lifted up to form a loop, in order to prevent the blood from draining into the bottle. Cessation of air leak at the end of 72 hours was accepted as complete response, whereas a marked decrease in air leakage was accepted as partial response to the procedure. Results: The mean age and age range of 10 male and 1 female patients were 55.6+15.7 and 29-75, consecutively. Complete response was obtained in 6 patients (%54.5), partial in 4 (%36.4). Air drainage continued without any change in 1 patient. Complications were empyema (1 patient) and intrathoracic coagulum (1 patient). Conclusion: The aforementioned loop technique facilitates the execution of autologous blood patch pleurodesis, particularly in patients with an excessive air leak. In our opinion, it is a reliable technique both for preventing air leakage and achieving pleurodesis in selective patients unsuitable for surgery.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kulak, Burun, Boğaz, Solunum Sistemi
Kaynak
Türk Toraks Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
9
Sayı
4
