EFFECT OF OZONE PRETREATMENT ON THE MICROLEAKAGE OF CLASS V CAVITIES FOLLOWING OFFICE BLEACHING WITH DIODE LASER
Küçük Resim Yok
Tarih
2018
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Objective: This study investigated the effect of ozone pretreatment on the microleakage of class V composite restorations after using two different bleaching agents with laser activation. Methods: Forty non-carious maxillary central incisor teeth extracted for periodontal disease were included and randomly divided into two main groups (n=20). Group 1: Bleaching agent including 40% H2O2 was activated with laser (Diode 980 nm, Gigaa Dental Laser Cheese, China). Group 2: Bleaching agent including 35% H2O2 was activated with the same laser. Then, the teeth were randomly divided into two subgroups (n=10). Ten specimens in each subgroup were subjected to ozone treatment (Ozonytron XP-OZ, MIO International, Germany) for 30 s, while the remaining untreated specimens were left as control group. Class V cavities were prepared on the buccal surfaces and restored with composite resin (Filtek Z550, 3M ESPE, USA). Following thermal cycling (5–55°C, 5000×), the specimens were kept in 0.5 % basic fuchsine for dye penetration within a period of 24h. Then, the teeth were sectioned longitudinally. The depth of staining along with the tooth-restoration interface was examine under a stereomicroscope and recorded. Results: There were no significant differences between the two bleaching agents in terms of microleakage of restorations (p > 0.05). The ozone pre-treatment didn’t decrease the microleakage values (p > 0.05). Significantly higher microleakage scores were determined at gingival margins compared to occlusal margins (p < 0.05). Conclusion: Ozone pre-treatment did not affect microleakage scores of class V composite restorations following dental bleaching
Amaç: Bu çalışmada, iki farkı beyazlatma ajanı kullanılarak yapılan lazer aktivasyonlu beyazlatma sonrası ozon uygulamasının, sınıf V kompozit restorasyonların mikrosızıntısı üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Metot: Çalışmada periodontal hastalık nedeniyle çekilen 40 tane çürüksüz maksiller santral diş kullanıldı ve rastgele iki ana gruba ayrıldı (n=20). Grup 1: %40 H202 içeren beyazlatma ajanı lazerle aktive edildi (Diode 980 nm, Gigaa Dental Laser Cheese, China) Grup 2: %35 H202 içeren beyazlatma ajanı aynı lazerle aktive edildi. Daha sonra dişler rastgele iki alt gruba ayrıldı (n=10). Her ana grubun, bir alt grubundaki 10 örnek kontrol grubu olarak ayrılırken, geri kalan 10 örneğe 30 saniye süreyle ozon (Ozonytron XP-OZ, MIO International, Germany) uygulandı. Bukkal yüzeylerde sınıf V kaviteler hazırlandı ve kompozit rezin (Filtek Z550, 3M ESPE, ABD) ile restore edildi. Termal siklustan (5-55 °C, 5000 ×) sonra örnekler, boyanın nüfuz etmesi için 24 saat boyunca %0,5 bazik fuksin içinde bekletildi. Ardından, değerlendirme için dişler vertikal olarak separe edildi. Diş ve restorasyonun arayüzü boyunca oluşan boyanma derinliği stereomikroskop altında incelendi ve kaydedildi. Bulgular: Restorasyonların mikrosızıntısı açısından iki beyazlatma ajanı arasında anlamlı bir fark bulunamadı (p> 0,05). Ozon tedavisi mikrosızıntı değerlerini azaltmadı (p> 0,05). Okluzal marjinlerde, gingival marjinlere oranla anlamlı düzeyde daha fazla mikrosızıntı tespit edildi (p <0,05). Sonuç: Beyazlatma sonrası ozon tedavisi sınıf V kompozit restorasyonların mikrosızıntı değerlerini etkilemedi.
Amaç: Bu çalışmada, iki farkı beyazlatma ajanı kullanılarak yapılan lazer aktivasyonlu beyazlatma sonrası ozon uygulamasının, sınıf V kompozit restorasyonların mikrosızıntısı üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Metot: Çalışmada periodontal hastalık nedeniyle çekilen 40 tane çürüksüz maksiller santral diş kullanıldı ve rastgele iki ana gruba ayrıldı (n=20). Grup 1: %40 H202 içeren beyazlatma ajanı lazerle aktive edildi (Diode 980 nm, Gigaa Dental Laser Cheese, China) Grup 2: %35 H202 içeren beyazlatma ajanı aynı lazerle aktive edildi. Daha sonra dişler rastgele iki alt gruba ayrıldı (n=10). Her ana grubun, bir alt grubundaki 10 örnek kontrol grubu olarak ayrılırken, geri kalan 10 örneğe 30 saniye süreyle ozon (Ozonytron XP-OZ, MIO International, Germany) uygulandı. Bukkal yüzeylerde sınıf V kaviteler hazırlandı ve kompozit rezin (Filtek Z550, 3M ESPE, ABD) ile restore edildi. Termal siklustan (5-55 °C, 5000 ×) sonra örnekler, boyanın nüfuz etmesi için 24 saat boyunca %0,5 bazik fuksin içinde bekletildi. Ardından, değerlendirme için dişler vertikal olarak separe edildi. Diş ve restorasyonun arayüzü boyunca oluşan boyanma derinliği stereomikroskop altında incelendi ve kaydedildi. Bulgular: Restorasyonların mikrosızıntısı açısından iki beyazlatma ajanı arasında anlamlı bir fark bulunamadı (p> 0,05). Ozon tedavisi mikrosızıntı değerlerini azaltmadı (p> 0,05). Okluzal marjinlerde, gingival marjinlere oranla anlamlı düzeyde daha fazla mikrosızıntı tespit edildi (p <0,05). Sonuç: Beyazlatma sonrası ozon tedavisi sınıf V kompozit restorasyonların mikrosızıntı değerlerini etkilemedi.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
[No Keywords]
Kaynak
Cumhuriyet Dental Journal
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
21
Sayı
3
