YARDIMCI SAĞLIK PERSONELLERİNDEYALNIZLIK DÜZEYİNİN BAZI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ
Küçük Resim Yok
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmanın amacı, yardımcı sağlık personellerinde yalnızlık düzeyinin bazı değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırmada 106 kadın (%44,2) ve 134 erkek (%55,8) olmak üzere toplam 240 katılımcı gönüllü olarak yer almıştır. Personellere yönelik sahip oldukları farklı birçok nitelik araştırma kapsamında değerlendirmeye alınmıştır. Personellerin yalnızlık düzeylerini belirlemek amacıyla 1978 yılında Russel, Peplau ve Ferguson taraflarınca geliştirilen ve 1989 yılında Demir’in Türkçeye uyarladığı yalnızlık ölçeği kullanılmıştır. Toplanan veriler normal dağılım sergilediği için parametrik test yöntemleri uygulanmıştır. Veri analizinde elde edilen bulgular p<0,05 düzeyinde anlamlı kabul edilmiştir. Yardımcı sağlık personellerinin mobbinge maruz kalma durumlarınagöre yalnızlık düzeyleri puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olduğu saptanmıştır. Egzersiz yapmayan yardımcı sağlık personellerinin mobbinge maruz kalmaları sonucu yalnızlaştıkları tespit edilmiştir. Mobbinge maruz kalma durumu ile yalnızlık arasında çıkan istatistiksel ilişki sonucu anlamlı, pozitif yönde ancak düşük düzeyde bulgulanmıştır. Araştırmaya dâhil edilen diğer değişkenlere göre, yalnızlık durumunda istatistiksel olarak bir farklılığa rastlanılmamıştır. Sonuç olarak, mobbinge maruz kalan yardımcı sağlık personellerinin yalnızlaştığı, egzersiz yapmanın ise yalnızlık düzeyini düşürdüğü anlaşılmıştır.Yardımcı Sağlık Personellerinde Yalnızlık Düzeyinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Tarih Okulu Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
13
Sayı
47
