Diz osteoartritli hastalarda kas güçlendirici egzersiz yöntemlerinin karşılaştırılması
Küçük Resim Yok
Tarih
2001
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
84 BÖLÜM 6. ÖZET Diz osteoartriti saptanan hastalarda izokinetik ve progresif rezistif egzersiz programlarının karşılaştırılması amacıyla bu çalışma planladı. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı poliklinik ve ayaktan tedavi birimine diz ağrısı yakınması ile başvuran hastalar arasından, Amerikan Romatoloji Derneği kriterlerine göre bilateral primer diz osteoartriti tanısı alan 40-70 yaş arası 44 hasta çalışmaya alındı. 5 kişi çeşitli nedenlerle çalışmadan ayrıldı. Hastanın fizik muayeneleri yapıldı. Hastalar yaş ve radyolojik evreye göre randomize edilerek iki gruba ayrıldı. 78 diz egzersiz programına alındı. Bu değerlendirme ve randomizasyon sonrası birinci gruptaki hastalar 6 hafta boyunca, haftada 3 gün Cybex cihazında izokinetik egzersize alındı. 60, 90, 120 ve 1807sn'lerde, herbirinde 6 tekrar ve 3 set halinde, aralarda 20 sn dinlenme süresi olacak şekilde egzersiz doktor kontrolünde yaptırıldı. İkinci gruba ise, rehabilitasyon biriminde, fizyoterapist gözetiminde, haftada 5 gün, toplam 6 hafta De Lorme tekniğine göre progresif rezistif egzersiz programı uygulandı. Tüm hastalar egzersize kısa bir ısınmayı takiben (10 dk yürüyüş) başladılar. Tedavi öncesi ve sonrasında hastalar, 15 metre yürüme süresi, kas gücü ve eklem hareket açıklıkları, hastalık şiddet skoru, ağrı şiddeti (VAS), WOMAC, Lequesne, AIMS2, SF36 ve izokinetik kas gücü parametreleri ile değerlendirildiler. İzometrik değerlendirmede 30°, 60° ve 90°'lerde 6 tekrar; izokinetik değerlendirmede ise 60°/sn, 90°/sn, 120°/sn ve 180°/sn'lerde maksimal eforlu 6 tekrar, 180°/sn 'de 10 tekrarlı 2 set olacak şeklinde kayıtlar alındı. Çalışma sonunda; ağrı şiddeti (VAS), hastalık şiddeti, manuel kas gücü, yürüme süresi, Lequesne, WOMAC değerlerinde tedavi öncesine göre anlamlı iyileşme gözlendi. Tedavi sonunda her iki grupta tüm bu parametrelerdeki kazanımlar açısından fark görülmedi. SF36 ve AIMS2 skorlamalarında ise, De Lorme grubunda ağrı ve sosyal değerlendirme parametrelerinde daha fazla düzelme olduğu görüldü. izokinetik değerlendirmede; fleksör ve ekstansör PT, PTBW değerleri her iki grupta da tedavi öncesine göre anlamlı olarak düzeldi. Tedavi sonrası kazanımlar bakımından85 fark saptanmadı. İzometrik değerlendirmede de tüm açılardaki PT değerlerinde anlamlı düzelme gözlendi. Analjezik (parasetamol) kullanımı açısından iki grup arasında farklılık görülmedi. Aynı şekilde tedavi etkinlik değerlendirmelerinde de iki tedavi grubu arasında istatistiksel anlamlı farklılık saptanmadı. Hasta ve hekim tarafından her iki grupta da düzelme olduğu belirtildi
Açıklama
Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Anahtar Kelimeler
Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
