BİLİMSEL ALANDAKİ ÖRGÜTSEL DEĞİŞİMLER: ÜNİVERSİTE SANAYİ İŞBİRLİKLERİ VE İNOVASYONUN SOSYO-EKONOMİK ANALİZİ
Küçük Resim Yok
Tarih
2016
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Üniversiteler kuruldukları ilk yıllarda sınırlı sayıda bir kesime ulaşmaktayken ikinci dünya savaşının ardından üniversitelerin kalkınmadaki rolleri keşfedilmesiyle bu durum değişmiştir. Üniversiteler daha çok öğrenci alarak kitleselleşmeye başlamış, ülkenin farklı bölgelerinde yeni üniversiteler kurulmuştur. 1982 yılında Yüksek Öğretim Kurumu"nun başat aktör olarak yüksek öğretim alanına dahil olmasıyla hem yüksek öğretim alanı hem de üniversitelerin örgütsel yapıları için yeni bir süreç başlamış, ve üniversitelerin merkezi bir kuruma bağlı olarak yönetilmesine karar verilmiştir. 1984 yılında ilk özel üniversite açılmış sonrasında özellikle 1992 yılında ve sonrasında 2005 yılında açılan çok sayıdaki üniversite ile bugün özel ve kamu üniversitelerinin toplam sayısı 193"e ulaşmıştır. Kuruldukları günden bu yana üniversitelerin örgütsel yapılarında bölgesel eşitsizlikleri giderme amaçları, uluslararası standartlarla eşgüdümlülüğü yakalama gibi nedenlerle temel değişiklikler meydana gelmiştir. 1950"lerden beri süregelen girişimci üniversite modeli postfordist üretime geçişle birlikte daha da güç kazanmış, tüm dünyada üniversiteler eğitim ve araştırma misyonlarını sorunlara pratik çözüm getirebilecek bilgi üretimine yöneltmişler ve bu sürece Türkiye"deki üniversiteler de dahil olmuştur. Günümüzde üniversiteler ürettikleri bilgiyi sanayinin hizmetine sunmanın ötesinde teknolojik üretim ve bu üretimin transferinde çeşitli kurumlarla işbirlikleri geliştirerek bilginin ötesinde doğrudan somut sonuçlar üretmekteler, bu süreçte inovasyon kavramı önem kazanmaktadır. Bu çalışma Türkiye"deki üniversitelerin gelişiminden yola çıkarak, inovasyonun örgütlerin yapılarını etkileyecek kadar önemli bir dinamik haline gelme sürecinin sosyo-ekonomik altyapısını tartışacaktır. Yapılacak tartışmada yüksek öğretim alanında üniversiteler, YÖK ve TUBİTAK bir aktör olarak ele alınırken temel olarak bilimsel üretimin örgütsel karşılığı olan üniversitelerdeki dönüşüm üzerine durulacaktır. Bu doğrultuda inovasyon kavramı nasıl bir toplumsal ve iktisadi yapı değişikliği ile birlikte gelmiştir, bu değişiklik üniversitelerdeki bilgi üretimi ve bu üretimin örgütlenmesinde hangi değişikliklere yol açmıştır ve ilerleyen süreçte üniversitelerin örgütsel yapıları nasıl etkilenecektir sorularına cevap aranacaktır.
Universities used to reach a limited number of people in their early years until their role in development was found out soon after the Second World War. Afterwards, universities recruited more students and massified and new universities were established in different regions of the country. Since Council of Higher Education (YÖK) stepped into high education field as a prominent actor in 1982, a new process started both for the field of higher education and organizational formation of universities and a centralized administration for the universities was decided. In 1984 first private university was opened and particularly in 1992 and 2005 new universities were established in large numbers and the number of public and private universities increased to 193. Since their establishment, organizational form of universities have been subjected to fundamental changes due to their aim to decrease regional difference and keep up with international coordination standards. Entrepreneur University model since the 1950s rise in importance with transition to post-fordist production, while universities in all over the World directed their education and research mission to the knowledge production for practical resolution for problems and Turkish universities were part of this process. Currently, universities go far beyond offering the knowledge they produced to the service of industry. They collaborate with other institutions in production of technology and transferring this technology and introduce directly concrete outcomes beyond the knowledge itself, so the notion of innovation gains importance in this process. Drawing from the development of universities in Turkey, this study examines the socio-economic substructure of the process in which the innovation has become a significant dynamic influencing the structure of organizations. In discussions, universities, YÖK and TUBİTAK will be taken as actors in the field of higher education, universities which are the organizational form of science production will be mainly focused. The questions about the social and economic changes that bring in innovation, how knowledge production and organization of this production in universities are affected by these changes will be discussed.
Universities used to reach a limited number of people in their early years until their role in development was found out soon after the Second World War. Afterwards, universities recruited more students and massified and new universities were established in different regions of the country. Since Council of Higher Education (YÖK) stepped into high education field as a prominent actor in 1982, a new process started both for the field of higher education and organizational formation of universities and a centralized administration for the universities was decided. In 1984 first private university was opened and particularly in 1992 and 2005 new universities were established in large numbers and the number of public and private universities increased to 193. Since their establishment, organizational form of universities have been subjected to fundamental changes due to their aim to decrease regional difference and keep up with international coordination standards. Entrepreneur University model since the 1950s rise in importance with transition to post-fordist production, while universities in all over the World directed their education and research mission to the knowledge production for practical resolution for problems and Turkish universities were part of this process. Currently, universities go far beyond offering the knowledge they produced to the service of industry. They collaborate with other institutions in production of technology and transferring this technology and introduce directly concrete outcomes beyond the knowledge itself, so the notion of innovation gains importance in this process. Drawing from the development of universities in Turkey, this study examines the socio-economic substructure of the process in which the innovation has become a significant dynamic influencing the structure of organizations. In discussions, universities, YÖK and TUBİTAK will be taken as actors in the field of higher education, universities which are the organizational form of science production will be mainly focused. The questions about the social and economic changes that bring in innovation, how knowledge production and organization of this production in universities are affected by these changes will be discussed.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Sosyal Bilimler Tarihi
Kaynak
EGE STRATEJİK ARAŞTIRMALAR DERGİSİ
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
7
