Yazar "Demir, Emre" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 31
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Ailesel nörokardiyojenik senkoplu olgularda genom düzeyinde DNA kopya numarası farklılıklarının araştırılması(Ege Üniversitesi, 2010) Demir, Emre; Hasdemir, CanNörokardiyojenik senkop, bradikardi ve periferik vazodilatasyon sonucu gelişen hipotansiyon ve geçici bilinç kaybı ile karakterizedir. Nörokardiyojenik senkop tüm senkop nedenlerinin %50’sinden fazlasını oluşturmakta ve tüm senkop nedenli hastane başvurularının %1-5’ini oluşturmaktadır. Nörokardiyojenik senkobun patofizyolojisinde anormal barorefleks cevap, artmış ventriküler kontraktilite ile tetiklenen parasempatik cevap ve periferik damarlarda β adrenerjik reseptör hipersensitivitesi yer almaktadır. Ayrıca farklı hormonların ve faktörlerin nörokardiyojenik senkop patofizyolojisinde yer aldığı düşünülmektedir. Ancak tüm bu teoriler nörokardiyojenik senkop patofizyolojisini açıklamaktan uzaktır. Nörokardiyojenik senkopta kalıtımın etkisini düşündüren birden fazla neden bulunmaktadır. Bunlar; infeksiyöz veya otoimmün ilişkisinin bulunmayışı, popülasyonun kısmi sensitivitesi, persistan fizyolojik fenotip, hayvan modelinin olmayışı ve aile çalışmalarıdır. DNA kopya numarası farklılıkları gen ekspresyonu, fenotipik varyasyon ve gen dozajına etki etmektedir. DNA kopya numarası farklılıkları mikrodelesyon ve mikroduplikasyon bozukluklarına yol açarak kompleks hastalıklara neden olabilmektedir. Ayrıca DNA kopya numarası farklılıkları pozisyon etkileri ile indirekt olarak gen ekspresyonunu etkilemekte ve zararlı genetik değişimlere neden olabilmektedir. Literatürde nörokardiyojenik senkop ile ilişkili sınırlı sayıda aile ve hedef gen çalışmaları bulunmaktadır. Bununla beraber, tüm genomun analiz edildiği nörokardiyojenik senkop çalışması yoktur. Bu çalışmada tüm genom analiz yöntemlerinden DNA kopya numarası farklılıkları araştırılmıştır. Çalışmada 4 ailede senkop öyküsü olan 13 ve senkop öyküsü olmayan 3 toplam 16 olgunun DNA kopya numarası farklılıkları Affymetrix Gene Chip 6.0 array kiti ile çalışıldı. Elde edilen sonuçlar Affymetrix Genotyping Console ve Partek Genomic Suite 6.0 ile analiz edildi. Analiz 4 sonucunda ortak kopya numarası değişiklik bölgelerinde nörokardiyojenik senkopta etkin olabilecek 155 gen belirlendi. Literatür taramasında öncelikli olarak NS patofizyolojisinde etkin olabilecek 28 gen bulundu. Bu genler arasından NAV2, HUT2, VAV3, ANKRD36 ve GRK5’in yapılmış çalışmalarında öne sürülen teoriler ile uyumlu olması öncelikli çalışılması gereken genler arasında yer almaktadırlar. Bu çalışmada saptanan genler nörokardiyojenik senkop patofizyolojisi ile ilişkisi açısından daha ayrıntılı incelenmesi gereklidir.Öğe Aspirin use and the survival in the nonischemic heart failure patients(Kare Publ, 2022) Demir, Emre; Candemir, Aytac; Candemir, Yesim Bayazit; Ketenoglu, Emre; Zoghi, Mehdi; Gurgun, Cemil; Nalbantgil, Sanem[No abstract available]Öğe Characteristics and long-term survival of patients with left ventricular non-compaction cardiomyopathy(Wiley Periodicals, Inc, 2022) Demir, Emre; Bayraktaroglu, Selen; Cinkooglu, Akin; Candemir, Aytac; Candemir, Yesim B.; Ozturk, Riza O.; Dadas, Omer F.Aims Left ventricular non-compaction cardiomyopathy (LVNC) is a poorly understood entity resulting in heart failure. Whether it is a distinct form of cardiomyopathy or an anatomical phenotype is a subject of discussion. The current diagnosis is based on morphologic findings by comparing the compacted to non-compacted myocardium. The study aimed to compare demographic and prognostic variables of patients with dilated cardiomyopathy (DCM) and LVNC. Emphasis was given to cardiac magnetic resonance (CMR) imaging analysis. Data on survival were also assessed. Methods and results We retrospectively evaluated the characteristics and outcomes of 262 non-ischaemic cardiomyopathy patients with LVNC and DCM phenotypes. Petersen's CMR criteria of non-compacted to the compacted myocardial ratio 2.3 were used to diagnose LVNC. The primary endpoint was a composite endpoint of major adverse cardiovascular events comprising cardiovascular-related death, left ventricular assisted device implantation, or heart transplantation. A total of 262 patients with CMR data were included in the study. One hundred fifty-five patients who fulfilled CMR criteria were diagnosed as LVNC. CMR findings revealed that LVNC patients had higher left ventricular end-diastolic (137.2 +/- 51.6, 116.8 +/- 44.6, P = 0.002) and systolic volume index (98.4 +/- 49.5, 85.9 +/- 42.7, P = 0.049). Cardiac haemodynamics, cardiac output (5.61 +/- 2.03, 4.96 +/- 1.83; P = 0.010), stroke volume (73.9 +/- 28.8, 65.1 +/- 25.1; P = 0.013), and cardiac index (2.85 +/- 1.0, 2.37 +/- 0.72; P < 0.0001), were higher in LVNC patients. Of all the 249 patients, 102 (40.9%) patients demonstrated late gadolinium enhancement (LGE). According to Petersen's criteria, the Kaplan-Meier survival outcome did not reveal significant differences (hazard ratio [HR]: 1.53, 95% confidence interval [CI]: [0.89-2.63], P = 0.11). The presence or pattern of LGE did not show significant importance for endpoint-free survival. Most of the sub-epicardial LGE pattern was found in LVNC patients (94.4%). When receiver operator characteristics analysis was applied to NC/C ratio to discriminate the primary endpoint, a higher NC/C ratio of 2.57 was associated with adverse events (HR: 1.90, 95% CI: [1.12-3.24], P = 0.016). Conclusions Our study questions the criteria being used for the diagnosis of LVNC. Further evaluation of CMR variables and association of these findings with demographic variables and survival is mandatory.Öğe Clinical and hemodynamic features of Eisenmenger syndrome patients at the time of first admission: a tertiary referral-center experience(Aves Yayincilik, 2012) Gungor, Hasan; Ertugay, Serkan; Ayik, Mehmet Fatih; Demir, Emre; Engin, Cagatay; Yagdi, Tahir; Ozbaran, Mustafa; Atay, Yuksel; Nalbantgil, SanemObjective: In this study, patients admitted with the diagnosis of Eisenmenger syndrome (ES) in a tertiary referral center were analyzed. Methods: The data of 20 consecutive patients (mean age: 27.6+1.8 years, 7 male and mean follow-up time: 35.6 +/- 9.1 months) with ES were retrospectively analyzed. Demographic characteristics, symptoms, physical examination, laboratory and hemodynamic parameters were analyzed at the time of first admission. Results: The most frequent underlying heart diseases were ventricular septal defect (VSD) with complex congenital disease (n:8, 40%) and isolated VSD (n:7, 35%). 6-minute walking test distance was 347.9 +/- 33.7 meters and 15 patients (75%) had a functional capacity of NYHA Class III, at the time of admission. ES was diagnosed with catheterization in all patients and mean systolic pulmonary arterial pressure measured by catheterization was 112 +/- 6.8 mmHg. Pulmonary function tests, FVC (forced vital capacity), FEV1 (forced expiratory volume), FEV1/FVC values were respectively, 3.1 +/- 0.4, 2.5 +/- 0.4 L and 76.7 +/- 3.3%. Metabolic tests were performed in all patients at the first visit. Mean VO2 max was 16.7 +/- 1.0 ml / kg/min and VE/VCO2 rate was 53.9 +/- 3.2%. Although PH and partial pressure of carbon dioxide levels were within normal range in blood gas analysis, oxygen saturation and partial pressure of oxygen levels were low. Conclusion: The most common underlying heart disease of ES patients is VSD. In this cases exercise capacity is restricted and this restriction is reflected in laboratory parameters. (Anadolu Kardiyol Berg 2012; 12: 11-5)Öğe Comparison of hospital-based versus home-based exercise training in patients with heart failure: effects on functional capacity, quality of life, psychological symptoms, and hemodynamic parameters(Dr Dietrich Steinkopff Verlag, 2009) Karapolat, Hale; Demir, Emre; Bozkaya, Yasemin Turan; Eyigor, Sibel; Nalbantgil, Sanem; Durmaz, Berrin; Zoghi, MehdiTo compare the effects of home-based and hospital-based exercise programs on exercise capacity, quality of life, psychological symptoms, and hemodynamic parameters in heart failure (HF) patients. Seventy-four patients were randomized into either a hospital-based exercise (Group 1) or a home-based exercise (Group 2) group. Prior to and after the 8-week rehabilitation program, the two groups were compared with respect to their functional capacity [maximal oxygen uptake (pVO(2)) and 6-min walk test (6MWT)], quality of life (Medical Outcomes Study and the 36-item Short Form Survey, SF-36), psychological symptoms [Beck Depression Inventory (BDI) and State-Trait Anxiety Inventory], and hemodynamic parameters [(left ventricular diastolic diameter in diastole, left ventricular diameter in systole, Mitral Early diastolic peak flow velocity (E)/late diastolic peak flow velocity (A), Mitral E/Mitral early peak velocity (E (m)), Tei index, right ventricular systolic peak velocity (S (m)), tricuspid annular plane systolic excursion, systolic pulmonary arterial pressure (SPAP), and left and right ventricular ejection fraction (LVEF and RVEF)]. After the exercise programs, significant improvement was observed in pVO(2), 6MWT and subscales of physical function, general health, and vitality of SF 36, as well as BDI and LVEF in both groups (P < 0.05). A comparison of the two exercise groups revealed no significant differences between them regarding the analyzed variables (P > 0.05). Both the hospital-based and home-based exercise groups improved significantly in functional capacity, quality of life, depression symptoms, and LVEF. Based on these results, we believe that physicians can recommend home-based exercise under strict supervision for stable HF patients. However, additional research should be conducted in this area.Öğe Comparison of hospital-based versus home-based exercise training in patients with heart failure: effects on functional capacity, quality of life, psychological symptoms, and hemodynamic parameters(Dr Dietrich Steinkopff Verlag, 2009) Karapolat, Hale; Demir, Emre; Bozkaya, Yasemin Turan; Eyigor, Sibel; Nalbantgil, Sanem; Durmaz, Berrin; Zoghi, MehdiTo compare the effects of home-based and hospital-based exercise programs on exercise capacity, quality of life, psychological symptoms, and hemodynamic parameters in heart failure (HF) patients. Seventy-four patients were randomized into either a hospital-based exercise (Group 1) or a home-based exercise (Group 2) group. Prior to and after the 8-week rehabilitation program, the two groups were compared with respect to their functional capacity [maximal oxygen uptake (pVO(2)) and 6-min walk test (6MWT)], quality of life (Medical Outcomes Study and the 36-item Short Form Survey, SF-36), psychological symptoms [Beck Depression Inventory (BDI) and State-Trait Anxiety Inventory], and hemodynamic parameters [(left ventricular diastolic diameter in diastole, left ventricular diameter in systole, Mitral Early diastolic peak flow velocity (E)/late diastolic peak flow velocity (A), Mitral E/Mitral early peak velocity (E (m)), Tei index, right ventricular systolic peak velocity (S (m)), tricuspid annular plane systolic excursion, systolic pulmonary arterial pressure (SPAP), and left and right ventricular ejection fraction (LVEF and RVEF)]. After the exercise programs, significant improvement was observed in pVO(2), 6MWT and subscales of physical function, general health, and vitality of SF 36, as well as BDI and LVEF in both groups (P < 0.05). A comparison of the two exercise groups revealed no significant differences between them regarding the analyzed variables (P > 0.05). Both the hospital-based and home-based exercise groups improved significantly in functional capacity, quality of life, depression symptoms, and LVEF. Based on these results, we believe that physicians can recommend home-based exercise under strict supervision for stable HF patients. However, additional research should be conducted in this area.Öğe COMPARISONS OF INVASIVE AND NON-INVASIVE CARDIAC OUTPUT MEASURMENT METHODS IN PULMONARY HYPERTENSION(Elsevier Science Inc, 2017) Simsek, Evrim; Demir, Emre; Kayikcioglu, Meral; Nalbantgil, Sanem; Huseynov, Rashad; Mogolkoc, Nesrin; Can, Levent; Kultursay, HakanÖğe Coronary tortuosity affects left ventricular myocardial functions: a 3D-speckle tracking echocardiography study(Springer, 2020) Dogdus, Mustafa; Demir, Emre; Cinar, Cahide Soydas; Gurgun, CemilCoronary artery tortuosity (CAT) is a common finding in coronary angiography, and is defined as three fixed bends during both systole and diastole in at least one epicardial coronary artery, with each bend showing a 45 degrees change in vessel direction. the impact of CAT on the myocardial deformation has not been completely evaluated using 3D-STE. As a result of this, we aimed to assess the effects of CAT on LV functions using 3D-STE in the present study. Eighty-two patients with CAT and 80 age- and gender-matched controls who proved to have normal coronary angiograms were enrolled into the study. 3D-STE was performed and LV-GLS, LV-GCS, LV-GAS, and LV-GRS were obtained for every patient after coronary angiography. the LV-GLS was significantly depressed in the CAT ( +) group than in the control group (p = 0.001). ROC analysis was performed to find out ideal LV-GLS cut off value to predict the presence of CAT. A LV-GLS value of > - 17 has 81.3% sensitivity, 56.7% specificity to detect the presence of CAT. the present study is the first to focus on the assessing LV myocardial functions in patients with CAT by 3D-STE. CAT has a considerable negative effect on LV myocardial longitudinal deformation as evaluated by 3D strain parameters. Our results support that patients with CAT may have subclinical LV longitudinal deformation abnormalities even though they are apparently healthy.Öğe Echocardiographic reference ranges for normal cardiac Doppler data in healthy Turkish population: ECHO-DOP-TR Trial(Wiley, 2020) Safak, Ozgen; Gursoy, Ozan; Emren, Volkan; Demir, Emre; Yildirim, Tarik; Argan, Onur; Ozkan, MehmetAim Doppler echocardiography has become the standard imaging modality for diastolic function and provides pathophysiological insight into systolic and diastolic heart failure. in this study, we aimed to obtain normal echocardiographic Doppler parameters of healthy Turkish population. Methods Among 31 collaborating institutions from all regions of Turkey, 1154 healthy volunteers were enrolled in this study. Predefined protocols were used for all participants during echocardiographic examination and the American Society of Echocardiography and European Association of Cardiovascular Imaging recommendations were used for echocardiographic Doppler measurements. Results A total of 967 healthy participants were enrolled in this study after applying exclusion criteria. Echocardiographic examination was obtained from all subjects following predefined protocols. Mitral E wave velocity andE/Aratio were higher in females and decreased progressively in advancing ages. E wave deceleration time and A wave velocity were increased with aging. Assessment of tissue Doppler velocities showed that left ventricular laterale ', septale ', and septals ' were higher in younger subjects and in females.E/e ' ratio was increased progressively with advancing decades. Right ventriculare ' ands ' were decreased buta ' was increased with increasing age. Septale ' lower than 8 cm/s was 1.9% in the fifth decade and 13.7% in ages older than 50 years. TheE/e ' ratio greater than 15 (and also 13) was not found. Conclusion This study, for the first time, provides echocardiographic reference ranges for normal cardiac Doppler data in healthy Turkish population which will be useful in routine clinical practice as well as in future clinical trials.Öğe Ege Üniversitesi hastanesi veri tabanında kayıtlı erişkin akut lösemi olgularının epidemiyolojik ve genel sağkalım özelliklerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi(2020) Demir, Derya; Vural, Filiz; Özsan, Nazan; Demir, Emre; Keklik, Fatma; Paşayev, Tural; Saydam, GurayAmaç: Akut lösemi/lenfoma ve myeloid sarkom, hematopoietik prekürsör hücrelerden gelişen klonal neoplastik proliferasyonlardır. Bu çalışmada, olgularının epidemiyolojik analizlerinin yapılması, global sonuçlarla karşılaştırılarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ege Üniversitesi Kanserle Savaş Araştırma ve Uygulama Merkezi veri tabanına kayıtlı, 1992-2017 yıllarında akut lösemi/lenfoma ve myeloid sarkom tanısı alan 2.046 erişkin olgu retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Olguların %58’i erkek olup; ortalama tanı yaşı 50,62, medyan tanı yaşı ise 52 idi. En sık (%62,5) akut myeloid lösemi (AML) izlendi. Olguların %95,8’i lösemik prezentasyon göstermekteydi. Sınıflandırılamayan lenfoblastik lösemi (ALL) olguları yıllara göre azalırken, diğer gruplarda yıllara göre lösemi tanısında artış dikkatimizi çekti. Çocukluk yaş grubunda daha sık karşımıza çıkan ALL olgularında yaş arttıkça görülme oranlarının azaldığı, hücre dizisi belirsiz akut lösemi olgularında ise yaş arttıkça görülme oranlarının da arttığı saptandı. AML ve tüm lösemi olguları ise en çok 40-64 yaş aralığında yer almaktaydı. Akut lösemi olgularında 1, 5, 10 ve 25 yıllık sağkalım sırasıyla %55,7, %29, %23 ve %15 olarak bulundu. Ayrıca sağkalım 18-39 yaş grubunda %52,3, 40-64 yaş grubunda %35,3, 65 yaş ve üstü grupta %20,9 idi. Sonuç: Cinsiyet ve sağkalım arasında bir fark saptanmaz iken, lösemik prezentasyon gösterenlerde, tedavi almayan olgularda ve yaş arttıkça sağkalım daha kısa bulunmuş ve istatistiksel olarak da anlamlı saptanmıştır. Prognozda, histolojik tip, yaş ve tedavi bizim çalışmamızda da öne çıkan önemli parametrelerdendir.Öğe Ege Üniversitesi Hastanesi veri tabanında kayıtlı erişkin Hodgkin dışı lenfoma olgularının epidemiyolojik özelliklerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi(2020) Demir, Derya; Özsan, Nazan; Demir, Emre; Arslan, Ayşenur; Davulcu, Eren Arslan; Soyer, Nur Akad; Hekimgil, MineAmaç: Hodgkin dışı lenfomalar (NHL), lenfoproliferatif hastalıkların da yer aldığı heterojen bir gruptur. Bu çalışmada, NHL olgularının epidemiyolojik analizlerinin yapılması, global sonuçlarla karşılaştırılarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ege Üniversitesi Kanserle Savaş Araştırma ve Uygulama Merkezi veri tabanına kayıtlı, 1992-2017 yıllarında NHL tanısı alan 4.561 erişkin olgu retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Olguların %56,7’si erkek olup; ortalama yaş 56,77, ortanca yaş 59 idi. En sık %38,1 diffüz büyük B-hücreli lenfoma (DBBHL) olmak üzere sırasıyla küçük lenfositik lenfoma, marjinal zon lenfoma, folliküler lenfoma (FL) izlendi. Olguların %52,5’i nodal, %31’i ekstranodal yerleşimden tanı aldı. Matür B-hücreli neoplazmlar yıllara göre artış gösterirken, matür T-hücreli neoplazmlarda artış saptanmadı. Sınıflandırılamayan NHL olgularının ise yıllara göre azaldığı dikkatimizi çekti. Tüm yaş gruplarında erkeklerde kadınlara göre daha fazla idi (p=0,003). Olguların yaklaşık yarısı 40-64 yaş aralığındaydı. Ayrıca mantle hücreli lenfoma (MHL) hariç, diğer histolojik tiplerin en çok 40-64 yaş aralığında; MHL’nın ise en çok 65 yaş ve üstü grupta karşımıza çıktığı izlendi. Çocukluk yaş grubunda sık görülen Burkitt lenfomada ise olguların %86,2’si 18-64 yaş aralığında idi. Sonuç: FL, Batı Avrupa ve Kuzey Amerika’da daha sık görülürken, DBBHL Dünya’da daha yaygın görülmektedir. Bizim çalışmamızda da DBBHL en sık görülen NHL tipidir. FL ise Batı toplumları ile kıyaslandığında daha az karşımıza çıkmaktadır. Çalışmamızda NHL’ler erkeklerde kadınlara göre daha sıktır. Ayrıca yıllara göre hastalığın lokalize kalma eğiliminin arttığı ve yaş gruplarına göre de 18- 39 yaş aralığında daha lokalize kalma eğiliminde iken, yaş arttıkça daha yaygın hastalık tablosu oluşturduğu dikkatimizi çekmiştir. NHL’ye ait 25 yılı kapsayan çok geniş bir serinin değerlendirildiği çalışmamız, ülkemize ait epidemiyolojik verilerin belirlenebilmesi açısından önem taşımaktadır.Öğe Ege Üniversitesi Hastanesi veri tabanında kayıtlı erişkin Hodgkin lenfoma olgularının epidemiyolojik ve genel sağ kalım özelliklerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi(2020) Demir, Derya; Hekimgil, Mine; Demir, Emre; Bülbül, Hale; Ulusoy, Yusuf; Soyer, Nur Akad; Özsan, NazanAmaç: Hodgkin lenfoma (HL) sıklığı ve mortalite oranları tüm dünyada değişkenlik göstermektedir. Bu çalışmada, HL olgularının epidemiyolojik ve genel sağ kalım analizlerinin, global sonuçlarla karşılaştırılarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ege Üniversitesi Kanserle Savaş Araştırma ve Uygulama Merkezi veri tabanına kayıtlı, 1992-2017 yıllarında HL tanısı alan 972 erişkin olgu retrospektif olarak değerlendirilmiş, CANREG-4 ile kaydedilen veriler SPSS’e aktarılmıştır. Bulgular: Olguların %59,9’u erkek olup, ortalama tanı yaşı 41,8 ve medyan tanı yaşı 39 idi. Olguların %94,4’ü klasik Hodgkin lenfoma (KHL) tanısı aldı. Alt tiplerine baktığımızda %42,1 nodüler sklerozan (NS)-KHL, %31,0 mikst sellüler (MS)-KHL, %5,2 lenfositten zengin (LZ)-KHL, %2,9 lenfositten fakir (LF)-KHL olarak değerlendirildi. Erkeklerde kadınlara göre anlamlı yüksekti. Noduler lenfosit predominant HL olgularının tamamı EBV negatif iken; KHL olgularının %52,7’si pozitifti (p<0,0001). Ayrıca %59 lokalize, %16,4 bölgesel, %24,7 yaygın hastalık oluşturmaktaydı. Sağ kalım analizleri bilinen 971 olgunun sağkalımı 1 yıllık %92, 5 yılllık %81, 10 yıllık %70, 15 yıllık %62, 25 yıllık %43 idi. Kemik iliği lokalizasyonundan tanı alan olguların sağ kalımının kısa olduğu saptandı (p<0,0001). Sonuç: HL, en sık görülen ikinci lenfoma tipi olup, erkeklerde kadınlara göre daha sık karşımıza çıkmaktadır. NSKHL en sık görülen alt tip olmakla birlikte, gelişmiş ülkelere göre biraz daha az görüldüğü, MSKHL ve LFKHL alt tiplerinin ise daha ön plana çıktığı dikkatimizi çekmektedir. Ayrıca olgularımızda EBV görülme oranları, gelişmiş ülkelere kıyaslandığında fazla olup, Asya ve Latin Amerika’ya göre daha düşüktür. Erkeklerde, kemik iliği tutulumu olanlarda ve yaygın hastalık oluşturanlarda sağ kalım daha kısa bulunmuştur. Prognostik açıdan, cinsiyet ve hastalık evresi bizim çalışmamızda da öne çıkan önemli parametreler arasında saptanmıştır.Öğe EUCOR-DEVICE Trial; Non-ischemic cardiomyopathy patient's survival results of the intracardiac device implanted versus medical therapy (Ege University Cardiomyopathy Observational Research Device Trial)(Kare Publ, 2022) Demir, Emre; Kose, Mehmet Ruhat; Candemir, Aytac; Candemir, Yesim Beyazit; Zoghi, Mehdi; Gurgun, Cemil; Nalbantgil, Sanem[No abstract available]Öğe Genome-Wide Association Study of Copy Number Variations in Patients with Familial Neurocardiogenic Syncope(Springer/Plenum Publishers, 2016) Demir, Emre; Hasdemir, Can; Ak, Handan; Atay, Sevcan; Aydin, Hikmet HakanNeurocardiogenic syncope (NCS) is the most frequent type of syncope characterized by a self-limited episode of systemic hypotension. In this study, we conducted the first genome-wide association study testing copy number variations for association with NCS. Study population consisted of 107 consecutive patients with recurrent syncope and positive head-up tilt table testing. Four families with NCS were selected for CNV analysis. Affymetrix GeneChip(A (R)) SNP 6.0 array was used for CNV analysis. Data and statistical analysis were performed with Affymetrix genotyping console 4.0 and GraphPad Prism v6. Positive family history of NCS was present in 19.6 % (n = 21) in our study population (n = 107). Twenty-six CNV regions were found to be significantly altered in families with NCS (P < 0.05). Several CNVs were identified in families with NCS. Further studies comprising wider study population are required to determine the effect of these variations on NCS development.Öğe Hypokinetic non-dilated non-ischemic cardiomyopathy patient clinical characteristics, survival, and comparison of the dilated cardiomyopathy patients Ege University Cardiomyopathy Observational Research (EUCOR)-Hypokinetic non-Dilated Cardiomyopathy(Kare Publ, 2022) Demir, Emre; Candemir, Alper; Candemir, Yesim Bayazid; Candemir, Aytac; Zoghi, Mehdi; Gurgun, Cemil[No abstract available]Öğe Kalıcı pacemaker implante edilecek olgularda işlem süresinin yeterli sayıda, yeni ve uygun cerrahi aletler kullanılarak kısaltılmasının infeksiyon gelişimine ve hematom oluşum oranına etkisinin araştırılması(Ege Üniversitesi, 2016) Demir, Emre; Kayıkçıoğlu, L. MeralEski cerrahi aletlerin kullanımı kardiyak pacemaker enfeksiyonlarının gelişim oranını, işlem süresi-ni, kanama oranlarını ve mikroorganizma kolonizasyon oranlarını arttırarak enfeksiyon gelişim oran-larını arttırmaktadır. Yöntem: Çalışmaya 2011-2015 yılları arasında 249 hasta dahil edilmiştir. Hastalar eski cerrahi alet ve yeni cerrahi alet grubu olarak randomize edilmiştir. Hastalara subklaviyen teknik ile pacemaker implantasyonu yapılımıştır. Kardiyak pacemaker implante edilen olgular enfeksiyon gelişimi yönün-den 30 gün takip edilmiştir. Enfeksiyon tanısı fizik muayene, enfeksiyon biyomarkerları, kardiyoloji ve enfeksiyon hastalıkları uzmanı tarafından değerlendirilmesi ile konulmuştur. Sonuçlar: 249 hastanın 13(%5)'ünde kardiyak pacemaker ilişkili enfeksiyon gelişmiştir. Eski cer-rahi alet kullanılan 8(%6) hastada enfeksiyon gelişmiştir. Yeni cerrahi alet kullanılan 5(%4) olguda enfeksiyon gelişmiştir(p<0.001). Yeni cerrahi alet kullanılan hastalarda implantasyon süresi kalıcı pacemaker hastalarında 45 ±10 dakika, ICD hastalarında 78±18 dakika bulunmuştur. Eski cerrahi aletler ile kalıcı pacemaker implantasyon süresi 60±12 dakika ve ICD implantasyon süresi 88±22 dakika bulunmuştur (p<0.001). Yeni cerrahi aletler ile implantasyon yapılan hastalarda kanama gö-rülme oranı 20 (%8) eski cerrahi aletler ile implantasyon grubuna 28 (% 11) göre daha düşüktür (p<0.001). Tartışma: Çalışmanın sonucunda yeni cerrahi aletlerin kullanımı ile işlem başarı oranı daha yüksektir. Cerrahi aletlerin yenilenmesiyle birlikte kardiyak pacemaker enfeksiyon gelişim oranlarının düşürülebileceği gösterilmiştir.;Kalıcı pacemaker, cerrahi aletler.;Permanent cardiac pacemaker, Surgical equipment.Öğe Kardiyoloji genel yoğun bakım hastalarının konforunun sağlanması(Ege Üniversitesi, 2016) Demir, Emre; Kayıkçıoğlu, L. MeralHasta yatağı, hasta konforu, dekübit ülseri, hastanın yataktan düşmesi.;Hospital bed, Patient comfort, decubitus ulcer, patient dropfall.;Manuel olarak kullanılan hasta yatakları, hastaların düşmesine bağlı gelişen komplikasyonlara, bası yaralarına ve sağlık personelinin artmış sağlık yakınmalarına neden olmaktadır. Yöntem: Daha önce elde edilen hasta verileri manuel yatakların otomatik yataklar ile değiştirilmesi ile hastalarda düşme oranları, bası yarası oranları ve sağlık personelinin iskelet kas sistemi yakınmaları karşılaştırılmıştır. Sonuç: Manuel ve otomatik yataklar karşılaştırıldığında; otomatik yatak kullanımı ile hastalarda düşme oranlarının, yatak bası yarası oranlarının ve sağlık personelinin iskelet kas sistemi ilişkili yakınmalarının azaldığı izlenmiştir. Tartışma: Otomatik yatakların kullanımı hasta konforunu ve komplikasyon riskini azaltmaktadır.Öğe Medical therapy and survival outcomes of the non-ischemic cardiomyopathy patients(Kare Publ, 2022) Demir, Emre; Nalbantgil, Sanem; Duygu, Ibrahim[No abstract available]Öğe Non-ischemic cardiomyopathy patient's characteristics, achievement of optimal medical treatment doses, and prognosis in age tertiles. Ege University cardiomyopathy observational research age substudy(Kare Publ, 2022) Demir, Emre; Jabiyev, Fuad; Candemir, Aytac; Candemir, Yesim; Zoghi, Mehdi; Gurgun, Cemil; Cinar, Cahide Soydas[No abstract available]Öğe Non-ischemic cardiomyopathy patient's survival analyses by CHAID algorithm(Kare Publ, 2022) Bulut, Faruk; Demir, Emre; Nalbantgil, Sanem; Gurgun, Cemil[No abstract available]