Yazar "Özbaran, Mustafa" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 14 / 14
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Aortik homogreft viabilitesinin biyokimyasal yöntemlerle değerlendirilmesi (deneysel çalışma)(Ege Üniversitesi, 1991) Özbaran, Mustafa[Abstarct Not Available]Öğe Association between the low percentage of forced vital capacity and increased mortality after left ventricular assist device implantation(2020) Özdil, Ali; Ertugay, Serkan; Engin, Çağatay; Nalbantgil, Sanem; Öztürk, Pelin; Yağdı, Tahir; Özbaran, MustafaBackground:This study aims to investigate the effect of low percentage of forced vital capacity measured in the preoperative period on the 28-day mortality in patients undergoing left ventricular assist device implantation. Methods: A total of 131 patients (111 males, 20 females; median age 54 years; range, 47 to 59 years) who underwent left ventricular assist device implantation with HeartWare™ between December 2010 and January 2016 were retrospectively analyzed. The patients were divided into two groups according to the results of pulmonary function test as a forced vital capacity percentage of ?60% (n=113) and <60% (n=18). Both groups were compared in terms of laboratory and clinical characteristics, and postoperative complications. Risk factors for postoperative 28-day mortality were analyzed.Results:Pre- and intraoperative characteristics were similar in both groups, except for left ventricular end-diastolic diameter. The ventilator-free days up to 28 days was shorter (p=0.046) and the length of intensive care unit stay was longer (p=0.011) in the low percentage of forced vital capacity group. The 28-day mortality rate was also higher (22.2% vs. 9.7%, respectively; p=0.12) in this group. The history of prior cardiac operation (odds ratio: 4.40; 95% confidence interval 1.19-16.20, p=0.026) and tricuspid valve repair at the time of device implantation (odds ratio: 5.30; 95% confidence interval 1.33-21.00, p=0.018) were found to be independent risk factors for mortality. Multivariate analysis showed that a forced vital capacity of <60% was not associated with mortality (odds ratio: 3.96; 95% confidence interval 0.95-16.43, p=0.058). Conclusion:The length of intensive care unit stay and duration of mechanical ventilation may be longer in patients with a low percentage of forced vital capacity. Although the association between 28-day mortality and low percentage of forced vital capacity is not significant, the risk of 28-day mortality is higher in this group. Therefore, the patients should be assessed carefully before the left ventricular assist device operation.Keywords:Complication, heart failure, heart-assist device, mortality, pulmonary function test.Öğe Deneysel bir modelde arteriyel revaskülarizasyon için homogreft ven kullanımı(1998) Atay, Yüksel; Posacıoğlu, Hakan; Çıkırıkoğlu, Mustafa; Yağdı, Tahir; Sarıbülbül, Osman; Özbaran, MustafaBypass cerrahisinde kullanılacak greftin cinsi, yapılan bypassın uzun dönem açık kalmasında en önemli faktörlerdendir. Günümüzde uzun dönemde dejenere olmakla beraber en iyi patensi oranlan otolog ven greftleri ile elde edilmektedir. Ancak çeşitli nedenlerle otolog ven grefti bulunamayan kişilerde homolog ven greftleri sentetik greftlere bir alternatif oluşturmaktadırlar. Bu greftlerin hazırlanışında kullanılan yöntemlerin (cryopreservation, fresh wet stored vb..) patensi oranlarına etkisi ilgi çeken araş-tırma konularından biridir. Bu çalışma arteriyel revaskülarizasyon amacıyla kullanılan "taze-besleyici-antibiyotikli solüsyonda saklama yöntemi (fresh wet stored)" ile hazırlanmış homolog köpek ven greftlerinin kısa dönemde açık kalma yüzdelerini ve histopatolojik derişikliklerini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışma grubunda(n:8) "fresh wet stored" yöntemi ile hazırlanmış homolog ven greftleri, kontrol grubunda(n:7) otolog ven greftleri kullanılmıştır. Ortalama 3 haftalık takip süresi sonunda "fresh wet stored" yöntemi ile hazırlanan greftlerdeki kısa dönem patensi oranlarının(%87), otolog ven greftlerinin patensi oranlarından(%71) farklı olmadığı görülmüştür(p>0.05). Bu çalışma sonucunda homogreft venlerin küçük çaplarda prostetik greftlerden daha iyi sonuç vermeleri nedeniyle, otolog greft bulunamayan kişilerde kullanılabileceğine karar verilmiştir. Ancak organizmanın savunma mekanizmalarının uzun dönemde vereceği yanıtlar göz önüne alındığında saklama yöntemleri açısından ileri araştırmalara gerek vardır.Öğe Diagnostic performance of late gadolinium enhancement in the assessment of acute cellular rejection after heart transplantation(2016) Şimşek, Evrim; Nalbantgil, Sanem; Ceylan, Naim; Zoghi, Mehdi; Kemal, Hatice Soner; Engin, Çağatay; Özbaran, MustafaObjective: Allograft rejection is still an important cause of morbidity and mortality after heart transplantation (HTx). Many techniques in cardiac magnetic resonance imaging (CMR) were investigated to diagnose acute cellular rejection (ACR). However, there is not enough information about late gadolinium enhancement (LGE) in the myocardium and ACR.Methods: We prospectively analyzed our consecutive 41 heart transplant recipients who were admitted for routine endomyocardial biopsies. CMR was performed maximum 6 h before the scheduled endomyocardial biopsy. Correlation between LGE in the myocardium and ACR was investigated.Results: Twenty-seven patients showed no rejection, and nine of them had LGE in the myocardium. Fourteen patients had LGE in the left ventricle (LV), and two patients had LGE also in the right ventricle (RV). There was no correlation between LGE and ACR (p=0.879). There was no difference in the left ventricular ejection fraction (LVEF), right ventricular fractional area change (RVFAC), and cardiac ischemic time between the groups (p=0.825, p=0.370, and p=0.419, respectively). LGE in the myocardium could be due to previous rejection episodes; therefore, all patients were retrospectively searched for previous rejection grades and number of episodes. Thirty-eight of the 41 patients had a history of one ACR episode, but none of them had a statistically significant correlation with LGE (for grade 1R, p=0.964 and grade 3R, p=1) There was also no correlation between number of rejection episodes history and LGE.Conclusion: LGE is not suitable to detect ACR in heart transplant patients. LGE and the history of ACR have no correlation.Öğe Effects of cardiac rehabilitation on functional capacity, psychological symptoms and quality of life in patients with left ventricular assist device(2024) Çınar, Ece; Üzümcügil, Hale; Çapacı, Kazım; Engin, Çağatay; Yağdı, Tahir; Özbaran, Mustafa; Zoghı, MehdiAim: In this prospective randomized trial, we aimed to study the effects of cardiac rehabilitation on functional capacity, depression, and quality of life, in patients undergoing left ventricular assist device (LVAD) implantation for the treatment of heart failure. We also aimed to compare the effectiveness of home and hospital-based exercise programs. Materials and Methods: 42 patients who had received LVAD implants in our university hospital were included in the study. After the subjects were randomized into a hospital exercise group (n=20) and a home exercise group (n=22). They were enrolled in a cardiac rehabilitation program for 8 weeks, which lasted for one hour, three times per week in the hospital and at home respectively. All subjects were assessed at baseline and at the end of 8th week. They were assessed using a cardiopulmonary exercise test (CPET) for peak oxygen consumption (VO2), pulmonary function tests, 6-minute walk test (6MWT) in addition to Short form 36 (SF-36), Minnesota Living with Heart Failure Questionnaire (MLHFQ), State Trait Anxiety Inventory (STAI) and Beck Depression Index for depression (BDI) before and after intervention Results: In our study, we detected a significant improvement in peak VO2, 6MWT values, MLHFQ, STAI state anxiety sub-score in the hospital exercise group (p<0.05). The home exercise group did not improve significantly in any of the parameters except in the pain sub-score of SF-36 (p<0.05). Comparison of the changes seen in the parameters over time, the hospital group showed significantly more improvement than the home exercise group in peak VO2, 6MWT, MLHFQ and trait anxiety sub score of STAI (p<0.05). Age correlated with better gains in FEV1 (r=-0.35, p<0.05) and 6MWT (r=-0.39, p<0.01). Gains in 6MWT correlated with the gains in peak VO2 (r=0.54**, p<0.01). Duration of HF correlated with a poorer response in the FEV1 (r=0.19, p<0.05) and 6MWT (r=-0.25, p<0.01) gains. Conclusion: In this study, we detected a positive effect of supervised hospital exercise program on functional capacity, quality of life and anxiety in patients with implanted LVADs.Öğe Erişkinlerde ciddi dilate kardiyomiyopatinin nadir bir nedeni olarak aort koarktasyonu: Olgu sunumu(2001) Kayıkçıoğlu, Meral; Nalbantgil, Sanem; Ertürk, Ümit; Akıllı, Azem; Özbaran, MustafaErişkinlerde aort koarktasyonu, dilate kardiyomiyopatinin gizli ve nadir bir nedenidir. Bu yazıda etyolojisinde bilinmeyen bir aort koarktasyonu olan ileri dilate kardiyomiyopati nedeniyle kalp transplantasyonu gereken 45 yaşında bir olgu sunulmuştur. Aort koarktasyonun klinik özellikleri, tanısı ve tedavisi tartışılarak fizik muayenenin önemi vurgulanmıştır.Öğe Heart transplantation preoperative evaluation perioperative management postoperative follow up(2015) Yağdı, Tahir; Nalbantgil, Sanem; Özbaran, Mustafa…Öğe The impact of oral anticoagulation on false lumen patency in acute type A aortic dissections(2018) Öztürk, Pelin; Apaydın, Anıl Ziya; Karakuş, Engin; Kılıç, Ali Önder; Özbaran, MustafaBackground: In this study, the effect of postoperative oral anticoagulation on the false lumen patency of the distal aorta in patients with acute type A aortic dissection was investigated. Methods: Forty-one patients (32 male, 9 female; mean age 56.8±13.6 years; range, 30 to 84 years) who were diagnosed with acute type A aortic dissection and underwent surgical treatment in our clinic, and whose entire data of both control computed tomographic assessments and all postoperative follow-up visits could be accessed were enrolled. The patients were divided into two groups according to the type of surgical intervention that was performed. Computed tomography imaging of the patients were scanned and false lumen patency rates were evaluated. Besides oral anticoagulation, preoperative, intraoperative, and postoperative risk factors that may have affected false lumen patency secondary to acute type A aortic dissection were evaluated and statistically analyzed. Results: Twenty-one patients (51.2%) had concomitant hypertension. Thirty five (85.4%) of the patients had the main symptom of angina. Sixteen patients (39%) in Group 1 underwent ascending aortic replacement combined with aortic valve replacement (Bentall procedure); while 25 patients (61%) in Group 2 underwent isolated ascending aortic replacement. Mean follow-up was 43.9±26.3 (range: 5-120) months. No statistically significant difference was found between the study subgroups in any of the operation parameters except for cardiopulmonary bypass time (p=0.035) and cross-clamp time (p=0.002). Evaluation of the control contrast-enhanced tomographic imaging of the patients showed false lumen patency in the thorax in 34 patients (82.9%) and in the abdominal region in 33 patients (80.5%). When analyzing subgroups according to the type of surgical procedure, or indirectly anticoagulant use, no statistically significant difference was found in false lumen patency prevalence between the thoracic and abdominal groups (p=0.534 and p=0.922). Conclusion: No potential effect of postoperative anticoagulation on false lumen patency was found in cases with acute type A aortic dissection.Öğe The impact of oral anticoagulation on false lumen patency in acute type A aortic dissections(2018) Öztürk, Pelin; Apaydın, Anıl Ziya; Karakuş, Engin; Kılıç, Ali Önder; Özbaran, MustafaBackground: in this study, the effect of postoperative oral anticoagulation on the false lumen patency of the distal aorta in patients with acute type A aortic dissection was investigated. Methods: Forty-one patients (32 male, 9 female; mean age 56.8±13.6 years; range, 30 to 84 years) who were diagnosed with acute type A aortic dissection and underwent surgical treatment in our clinic, and whose entire data of both control computed tomographic assessments and all postoperative follow-up visits could be accessed were enrolled. the patients were divided into two groups according to the type of surgical intervention that was performed. Computed tomography imaging of the patients were scanned and false lumen patency rates were evaluated. Besides oral anticoagulation, preoperative, intraoperative, and postoperative risk factors that may have affected false lumen patency secondary to acute type A aortic dissection were evaluated and statistically analyzed. Results: Twenty-one patients (51.2%) had concomitant hypertension. Thirty five (85.4%) of the patients had the main symptom of angina. Sixteen patients (39%) in Group 1 underwent ascending aortic replacement combined with aortic valve replacement (Bentall procedure); while 25 patients (61%) in Group 2 underwent isolated ascending aortic replacement. Mean follow-up was 43.9±26.3 (range: 5-120) months. No statistically significant difference was found between the study subgroups in any of the operation parameters except for cardiopulmonary bypass time (p=0.035) and cross-clamp time (p=0.002). Evaluation of the control contrast-enhanced tomographic imaging of the patients showed false lumen patency in the thorax in 34 patients (82.9%) and in the abdominal region in 33 patients (80.5%). When analyzing subgroups according to the type of surgical procedure, or indirectly anticoagulant use, no statistically significant difference was found in false lumen patency prevalence between the thoracic and abdominal groups (p=0.534 and p=0.922). Conclusion: No potential effect of postoperative anticoagulation on false lumen patency was found in cases with acute type A aortic dissection.Öğe İnfarktüs sonrası gelişen ventriküler septal rüptür tamiri sonuçlarımız: Morbidite ve mortalite üzerine etkili değişkenlerin değerlendirilmesi(2002) Özbaran, Mustafa; Posacıoğlu, Hakan; Nalbantgil, Sanem; Çalkavur, Tanzer; İslamoğlu, Fatih; Yağdı, Tahir; Apaydın, Anıl ZiyaAkut miyokard infarktüsü sonrası ventriküler septal rüptür (VSR) %1-2 hastada oluşan çok yüksek mortalite ile seyreden bir komplikasyondur. Çalışmamızda cerrahi tedavi uygulanan postinfarktüs VSR'ler cerrahi teknik ve mortalite ile morbiditeye etkili risk faktörleri açısından klinik ve ekokardiyografik bulguları ile retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Merkezimizde 1996-2001 arasında akut postinfarktüs VSR saptanan 21 olguya cerrahi tedavi uygulanmıştır. Bütün olgulara preoperatif koroner anjiografi, sol ventrikülografi ve perioperatif olarak kaybedilen iki olgu haricindeki bütün olgulara preoperatif ve postoperatif ekokardiyografi yapılmıştır. Olgular postoperatif ilk 6 ayda poliklinik kontrolleri, sonrasında telefon görüşmeleri ile izlenmişlerdir. Postoperatif kontrolleri yapılan toplam 13 olgunun ortalama izlem süresi 27.6±22.6 (2-67) aydır. Toplam mortalite 9 (%42.9) olgu olup, 8 (%38.1) olgu erken dönem hastane mortalitesidir. Postoperatif dönemde yaşayan 19 olgudan 13'ünde (%68.4) 30 komplikasyon gelişmiştir. En sık karşılaşılan 8 (%42.1) olguda gelişen KKY'dir. İleri yaş ve kardiyojenik şok ile postoperatif renal yetersizlik ve KKY ilişkisi anlamlı bulunmuştur. Preoperatif şantı fazla (>2) olan olgularda genel morbidite anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. İleri yaş, ön yüz lokalizasyonlu MI, LVEF (<%40), anterior VSR ve yine anterior VSR lerde uygulanan tek-yama tamir tekniği ile postoperatif mortalite ilişkisi anlamlı bulunmuştur. Yaygın bir miyokard enfartüsü sonucu meydana gelen ve geniş miyokard hasarının da birlikte olduğu akut VSR halen günümüzde en ileri cerrahi tekniklerin kullanılmasına rağmen mortalitesi yüksek bir patolojidir.Öğe Kalp transplantasyonu sonrası erken ve geç dönem komplikasyonlar(2002) Özbaran, Mustafa; Yağdı, Tahir; Nalbantgil, Sanem; Hamulu, Ahmet; Zoghi, Mehdi; Nart, DenizAmaç: Bu çalışmanın amacı kalp transplantasyonu sonrasında erken ve geç dönemde görülen komplikasyonları değerlendirmektir. Materyal ve Metod: Şubat 1998 ve Haziran 2002 tarihleri arasında 21 olguya (15 erkek, 6 kadın; ortalama yaş 43.7 ± 14.2) kardiyak transplantasyon uygulanmıştır. Etiyoloji 13 olguda idiyopatik dilate kardiyomiyopati (%61.9), 7'sinde iskemik kardiyomiyopati (%33.3), 1 olgu da ise kapak hastalığı ve dilate kardiyomiyopati (%4.8) idi. Tüm olgularda biatriyal teknikle ortotopik kalp transplantasyonu uygulanmıştır. Bulgular: Ortalama kardiyak iskemi süresi 163.9 ± 59.5 dakikadır (101-335). Perioperatif mortalite 3 olgu ile %14.3'tür. Postoperatif dönemde 5 hasta kaybedilmiştir. Postoperatif erken dönemde 9 olguda (%42.8) inotropik destek gerekmiştir. Üçü hariç tüm olgular 24 saat içinde ekstübe edilmişlerdir. Sağ kalp yetmezliği, akut rejeksiyon ve akut böbrek yetmezliği perioperatif dönemde gözlenen en belirgin komplikasyonlardır. Akut rejeksiyon (9 hasta, %42.8) ve enfeksiyon (11 hasta, %52.4) erken takip dönemindeki morbiditelerin çoğundan sorumludurlar. Bir olguda transplantasyon sonrası 2. ayda akciğerde lenfoproliferatif hastalık saptanmıştır. İlk 6 ay içinde 3 olguda mortalite gözlenmiştir. Geç dönemde bir olguda fatal sonuçlanan mediastinal lenfoproliferatif hastalık, diğer bir olguda ise ayakta Kaposi sarkomu tespit edilmiştir. Olguların önemli bölümünde geç dönemde hipertansiyon (7 hasta %33.3), renal disfonksiyon (5 hasta %23.8) ve insüline bağımlı diyabet (2 hasta %9.5), hiperlipidemi (9 hasta %42.9) ortaya çıkmıştır. Koroner anjiyografi ve intravenöz ultrasonografi tetkikleri sonrası 2 olguda geç dönem allograft vaskülopatisi saptanmıştır. Sonuç: Erken dönemde akut rejeksiyon ve enfeksiyonlar mortalite ve morbiditenin en önemli nedenleridir. Geç dönemde ise immunsupressif tedavinin metabolik yan etkileri yanında maligniteler ve allogreft vaskülopatisi de gözlenmektedir.Öğe Kalp transplantasyonu sonrası transplant vaskülopati erken tanısında altın standart: İntravasküler ultrason(2008) Saygı, Serkan; Zoghi, Mehdi; Nalbantgil, Sanem; Yağdı, Tahir; Akın, Mustafa; Özbaran, Mustafa; Durmaz, İsa[Özet Yok]Öğe Kalp transplantasyonu sonrasındaki neoplastik hastalıklar: Klinik deneyim ve literatürün gözden geçirilmesi(2004) Yağdı, Tahir; Engin, Çağatay; Nalbantgil, Sanem; Nart, Deniz; Hamulu, Ahmet; Durmaz, İsa; Özbaran, MustafaArtmış malignite riski kalp transplantasyonun iyi bilinen bir komplikasyonudur. Bu yazıda post-transplant malignite insidansı ve klinik görünümü değerlendirilmektedir. Şubat 1998 ile Mart 2003 arasında 27 olguya kalp transplantasyonu uygulanmıştır. Operasyon sonrası 2 aydan daha uzun takip uygulanan olgular neoplastik hastalık gelişimi açısından araştırılmışlardır. Transplantasyon sonrasında 2 aydan daha uzun süre takip edilen 22 olgunun üç tanesinde (%13.6) neoplastik hastalık gelişmiştir. Post-transplant lenfoproliferatif hastalık ve Kaposi sarkomu sırasıyla malinyitelerin %67’si (iki olgu) ve %33’ünü (bir olgu) oluşturmaktadır. Transplantasyon sırasındaki ortalama yaş 51’dir. Transplantasyon ile malignite gelişimi arasındaki ortanca süre 14 aydır (2-30 ay). Allogreftin lenfoma tarafından makroskopik tutulumu bir olguda gözlenmiştir. Bu olguda tanı postmortem incelemede konulmuştur. Diğer iki olguda tedavi sonrası takip döneminde tümör rekürrensi gelişmemiştir. Post-transplant neoplastik hastalıkların büyük bölümü uzun takip dönemi sonrasında gözlenmekle birlikte, bazı maligniteler, özellikle lenfoproliferatif hastalık erken postoperatif dönemde ortaya çıkabilmektedir.Öğe Oral antikoagülasyon kullanımının akut tip A aort diseksiyonlarında sahte lümen açıklığı üzerindeki etkisi(2018) Öztürk, Pelin; Apaydın, Anıl Ziya; Karakuş, Engin; Kılıç, Ali Önder; Özbaran, Mustafa…